referendi
Discretiva
referendi dictio est in variis linguis: |
Formae affines
+/-Proprietates grammaticales
+/-Forma | Persona | Tempus | Vox | Modus | Casu | Verbum |
---|---|---|---|---|---|---|
referendī | —
|
—
|
activa | gerundium | genitivo | referō (referre) |
Forma | Modus flexurae | originis |
---|---|---|
referendī | casus genitivus singularis · genus masculinum | gerundivi referendus |
referendī | casus genitivus singularis · genus neutrum | gerundivi referendus |
referendī | casus nominativus pluralis · genus masculinum | gerundivi referendus |
referendī | casus vocativus pluralis · genus masculinum | gerundivi referendus |
Appellatio pronuntiatusque
+/-API: /refeˈrendiː/ (classice) - Syllabificatio phonetica: re·fe·ren·dī — morphologica: re-fer-end-i
Loci
+/-C. Plinius Secundus 23-79 | ||||||||||||||||||||||
antiq. | class. | I | II | III | IV | V | VI | VII | VIII | IX | X | XI | XII | XIII | XIV | XV | XVI | XVII | XVIII | XIX | XX | XXI |
Latinitas Romana
+/-
Fontes
- ↑ Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Bibliotheca Augustana: Liber secundus, cap. 5, [19] — referendi
- ↑ Vicicitatio: referendi.