referor

Discretiva

referor dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
referor	prima singularis	praesens	passiva	indicativus	referō (referre)

Appellatio pronuntiatusque

API: /ˈreferor/

(classice)

Syllabificatio phonetica: re·fe·ror — morphologica: re-fer-or

Loci

Publius Vergilius Maro -70…-19

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

class.  (ca. 29-19 a.C.n.)

• bis magna victi pugna vix urbe tuemur

spes Italas; recalent nostro Thybrina fluenta

sanguine adhuc campique ingentes ossibus albent.

quo referor totiens? quae mentem insania mutat?

si Turno exstincto socios sum ascire paratus,

cur non incolumi potius certamina tollo? —Aeneidos libri XII P. Vergilii Maronis