Discretiva

  referamur dictio est in variis linguis:

Formae affines

+/-

Proprietates grammaticales

+/-
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
referāmur prima pluralis praesens passiva coniunctivus referō (referre)

Appellatio pronuntiatusque

+/-
 API: /refeˈraːmur/(classice)
Syllabificatio phonetica: re·fe·rā·mur — morphologica: re-fer-amur

Loci

+/-
M. Tullius Cicero
-106…-43
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

class.

  • quo utinam velis passis pervehi liceat! sin reflantibus ventis reiciemur, tamen eodem paulo tardius referamur necesse est. quod autem omnibus necesse est, idne miserum esse uni potest? —Tusculanae disputationes Ciceronis [1][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Marcus Tullius Cicero - Tusculanae disputationes. (The Latin Library): Liber primus. CXIII [119] — referamur
  2. 2.0 2.1 Vicicitatio: referamur.