Discretiva

  adferimus dictio est in variis linguis:

Formae affines

+/-

Proprietates grammaticales

+/-
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
adferimus prima pluralis praesens activa indicativus adferō (adferre)

Appellatio pronuntiatusque

+/-
 API: /adˈferimus/(classice)
Syllabificatio phonetica: ad·fe·ri·mus — morphologica: ad-fer-imus

Formae aliae

+/-

Loci

+/-
Titus Livius -58/+17 M. Fabius Quintilianus ca. 35-100 Decimus Iunius Iuvenalis
100-128
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

+/-

class.

  • Multa nobiscum decora adferimus, immo omnia eadem quae vos superbos fecerunt: L. Sextius primus de plebe consul est factus, C. Licinius Stolo primus magister equitum, C. Marcius Rutulus primus et dictator et censor, Q. Publilius Philo primus praetor. —Ab urbe condita Titi Livii [1][2]

saec. I.

  • Innumerabilia sunt haec, quorum alia sic praeparata adferimus, quaedam ex occasione vel necessitate ducimus, si quid nobis agentibus novi accidit, interpellatio, interventus alicuius, tumultus. —Institutio oratoria Quintiliani [3][2]

Latinitas postclassica

+/-

saec. II.

  • Iactatur rerum utilium pars maxima, sed nec
damna levant, tunc adversis urguentibus illuc
reccidit ut malum ferro summitteret; ac se
explicat angustum: discriminis ultima, quando
praesidia adferimus navem factura minorem,
i nunc et ventis animam committe dolato
confisus ligno, digitis a morte remotus
quattuor aut septem, si sit latissima, taedae;
mox cum reticulis et pane et ventre lagonae,
aspice sumendas in tempestate secures. —Saturae D. Iuni Iuvenalis [4][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Titus Livius - Ab urbe condita - libri CXLII. (Universitas Turicensis): Liber X, caput 8, [7] — adferimus
  2. 2.0 2.1 2.2 2.3 Vicicitatio: adferimus.
  3. 3.0 3.1 Marcus Fabius Quintilianus, Institutionis oratoriae libri XII. (Teubner, Lipsiae MDCCCLIV). Liber quartus, III. [16] — adferimus
  4. 4.0 4.1 Decimus Iunius Iuvenalis, Saturae. (Ed. brevique adnotatione critica instr. W. V. Clausen, Oxford 1959). Satura XII, versus 56 — adferimus