Discretiva

  aedificavisse dictio est in variis linguis:

Formae affines

+/-

Proprietates grammaticales

+/-
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
aedificāvisse
perfectum activa infinitivus aedificō (aedificāre)

Appellatio pronuntiatusque

+/-
 API: /ae̯difikaːˈwisse/(classice)
Syllabificatio phonetica: ae·di·fi·cā·vis·se — morphologica: aedi-ficav-isse

Formae aliae

+/-

Loci

+/-
Vitruvius
ca. -80/-20
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

class. (30-22 a.C.n.)

  • Cum ergo eo beneficio essem obligatus, ut ad exitum vitae non haberem inopiae timorem, haec tibi scribere coepi, quod animadverti multa te aedificavisse et nunc aedificare, reliquo quoque tempore et publicorum et privatorum aedificiorum, pro amplitudine rerum gestarum ut posteris memoriae traderentur, curam habiturum. —De architectura Vitruvii [1][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 De architectura libri decem Vitruvii, (F. Krohn, Lipsiae 1912). Bibliotheca Augustana. Liber primus, Prooemium. [3] — aedificavisse
  2. 2.0 2.1 Vicicitatio: aedificavisse.