agitaverunt

Discretiva

agitaverunt dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
agitāvērunt	tertia pluralis	perfectum	activa	indicativus	agitō (agitāre)

Appellatio pronuntiatusque

API: /a.gi.taːˈweːrunt/

(classice)

Syllabificatio phonetica: a·gi·tā·vē·runt — morphologica: agitav-erunt

Formae aliae

• agitāvēre
• (Syncop.) agitārunt

Loci

C. Suetonius Tranquillus ca. 70–150

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas postclassica

saec. II.

• ludis Decimus Laberius eques Romanus mimum suum egit donatusque quingentis sestertiis et anulo aureo sessum in quattuordecim e scaena per orchestram transiit. circensibus spatio circi ab utraque parte producto et in gyrum euripo addito quadrigas bigasque et equos desultorios agitaverunt nobilissimi iuvenes. Troiam lusit turma duplex maiorum minorumque puerorum. —De vita Caesarum C. Suetoni Tranquilli