Discretiva

  agitavi dictio est in variis linguis:

Formae affines +/-

Latine +/-

agitāvī +/-

Proprietates grammaticales +/-
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
agitāvī prima singularis perfectum activa indicativus agitō (agitāre)
Appellatio pronuntiatusque +/-
 API: /agi'taːwiː/(classice)
Syllabificatio phonetica: a·gi·tā·vī — morphologica: agitav-i

Italice +/-

agitavi +/-

Proprietates grammaticales +/-
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
agitavi secunda singularis imperfectum activa indicativus agitare
Appellatio pronuntiatusque +/-
 API: /ad͡ʒiˈtavi/
Syllabificatio phonetica: a·gi·ta·vi — morphologica: agit-avi

Loci +/-

Titus Livius -58/+17
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

class.

  • Cum ille augurio rem expertus profecto futuram dixisset. Atqui hoc animo agitavi, inquit, te novacula cotem discissurum; cape haec et perage quod aves tuae fieri posse portendunt. —Ab urbe condita Titi Livii [1][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Titus Livius - Ab urbe condita - libri CXLII. (Universitas Turicensis): Liber I, caput 36, [4] — agitavi
  2. 2.0 2.1 Vicicitatio: agitavi.