Discretiva

  amassem dictio est in variis linguis:

Formae affines

+/-

Proprietates grammaticales

+/-
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
amāssem prima singularis plusquam perfectum activa coniunctivus amō (amāre)

Appellatio pronuntiatusque

+/-
 API: /aˈmaːssem/(classice)
Syllabificatio phonetica: a·mās·sem — morphologica: ama[v-i]ssem

Formae aliae

+/-

Usus

+/-
Latinitas postclassica

saec. IV.

  • eodem modo tempore praeterito plusquamperfecto specie recordativa utinam amassem vel amavissem, amasses vel amavisses, amasset vel amavisset, pluraliter utinam amassemus vel amavissemus, amassetis vel amavissetis, amassent vel amavissent: —Ars grammatica Diomedis Grammatici (ca. 375). Liber primus, de verbo.