amo
Appellatio pronuntiatusque
+/-amō API: /ˈamoː/ (classice) - Syllabificatio phonetica: a·mō — morphologica: am-o
Notatio
+/-- ← A lingua prisca Indoeuropaea *am-. Vide radicem am.
- Cf. am-ma (in ore infantium) etiam ac ma-ma (mamma, mater).
Verbum transitivum
+/-ăm|ō, -āre, -āvi, -ātum
- Sentire amorem pro aliquo;
- Existimare cum affectione vel bona voluntate.
- Existimare cum affectione ardenti devotaque, ut sexus unum pro altero.
- Exprimere gratias
- satis habere
- Esse obligatus
- (In usibus variis) condicionibus faustis egeo
- Haec planta loca umbrosa amat.
Coniugatio
+/-Verbum finitum
Thema | Vox activa | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
am- | Tempus praesens | imperfectum | futurum | ||||
Persona | indicativ. | coniunct. | imperat. | indicativ. | coniunct. | indicativ. | imperat. |
I. sing. | amō | amem | amābam | amārem | amābō | ||
II. sing. | amās | amēs | amā! | amābās | amārēs | amābis | amātō! |
III. sing. | amat | amet | amābat | amāret | amābit | amātō! | |
I. plur. | amāmus | amēmus | amābāmus | amārēmus | amābimus | ||
II. plur. | amātis | amētis | amāte! | amābātis | amārētis | amābitis | amātōte! |
III. plur. | amant | ament | amābant | amārent | amābunt | amantō! | |
Thema | Vox passiva | ||||||
am- | Tempus praesens | imperfectum | futurum | ||||
Persona | indicativ. | coniunct. | imperat. | indicativ. | coniunct. | indicativ. | imperat. |
I. sing. | amor | amer | amābar | amārer | amābor | ||
II. sing. | amāris | amēris | amāre! | amābāris | amārēris | amāberis | amātor! |
III. sing. | amātur | amētur | amābātur | amārētur | amābitur | amātor! | |
I. plur. | amāmur | amēmur | amābāmur | amārēmur | amābimur | ||
II. plur. | amāminī | amēminī | amāminī! | amābāminī | amārēminī | amābiminī | — |
III. plur. | amantur | amentur | amābantur | amārentur | amābuntur | amantor! |
Thema | Vox activa | ||||
---|---|---|---|---|---|
amāv- | Tempus perfectum | plusquam perfectum | futurum exactum | ||
Persona | indicativ. | coniunct. | indicativ. | coniunct. | |
I. sing. | amāvī | amāverim | amāveram | amāvissem | amāverō |
II. sing. | amāvistī | amāveris | amāverās | amāvissēs | amāveris |
III. sing. | amāvit | amāverit | amāverat | amāvisset | amāverit |
I. plur. | amāvimus | amāverimus | amāverāmus | amāvissēmus | amāverimus |
II. plur. | amāvistis | amāveritis | amāverātis | amāvissētis | amāveritis |
III. plur. | amāvērunt | amāverint | amāverant | amāvissent | amāverint |
Verbum infinitum
Modus | infinitivus | participium | ||||
---|---|---|---|---|---|---|
Tempus | praesens | perfectum | futurum | praesens | perfectum | futurum |
Vox activa |
amāre | amāvisse | amātūrum, -am, -um esse |
amāns | amātūrus, -a, -um | |
Vox passiva |
amārī | amātum, -am, -um esse |
amātum īrī | amātus, -a, -um |
||
Gerundium | Gerundivum | Supinum | ||||
amandī | amandus, -a, -um | amātum | amātū |
Usus
+/-- te amo
- amabo te (idioma)
- Anglice — please
- Arabice — من فضلك
- Lusitane — por favor
- Hispanice — por favor
- Graeca — παρακαλω
- Italice — per favore
- Turcice — lütfen
Dictiones collatae
+/-Collocationes
Dictiones derivatae
+/-- amābilis, amābiliter
- amābilitās
- amandus
- amāns, amanter
- amāsco, amāscere
- amāsius
- amātio
- amātor, amātōrculus
- amātōrius, amātōriē
- amātrīx
- amāturio, amāturīre
Translationes
+/-Sentire amorem pro aliquo | dilatare ▼ |
---|
Sentire amorem pro aliquo | collabi ▲ |
---|
|
Discretiva
amo dictio est in variis linguis: |
Dictiones similes
+/-Formae affines
+/-amo
+/-Proprietates grammaticales
+/-Forma | Persona | Tempus | Vox | Modus | Verbum |
---|---|---|---|---|---|
amo | prima singularis | praesens | activa | indicativus | amar |
Appellatio pronuntiatusque
+/-API: [ˈamo] - Syllabificatio phonetica: a·mo — morphologica: am-o
amo
+/-Proprietates grammaticales
+/-Forma | Persona | Tempus | Vox | Modus | Verbum |
---|---|---|---|---|---|
amo | prima singularis | praesens | activa | indicativus | amare |
Appellatio pronuntiatusque
+/-API: /ˈamo/ - Syllabificatio phonetica: a·mo — morphologica: am-o
amo
+/-Proprietates grammaticales
+/-Forma | Persona | Tempus | Vox | Modus | Verbum |
---|---|---|---|---|---|
amo | prima singularis | praesens | activa | indicativus | amar |
Appellatio pronuntiatusque
+/-API: [ˈɐmu] (Lusitane) - Syllabificatio phonetica: a·mo — morphologica: am-o
Loci
+/-Marcus Terentius Varro -116…-27 | Quintus Horatius Flaccus -65…-8 | P. Ovidius Naso -42…+18 | Lucius Annaeus Seneca -3…+65 |
Petronius Arbiter ca. 14-66 | Marcus Valerius Martialis 40-103 |
Apuleius ca. 125-170 |
Franciscus Petrarca 1304-1374 |
|||||||||||||||||||
antiq. | class. | class. | class. | class. | I | I | II | III | IV | V | VI | VII | VIII | IX | X | XI | XII | XIII | XIV | XV | XVI | XVII | XVIII | XIX | XX | XXI |
Latinitas Romana
Latinitas postclassica
Latinitas humanistica
Fontes
- ↑ 1.0 1.1 Marcus Terentius Varro - De lingua Latina. Liber octavus, XXXII. p. 58 — amo
- ↑ 2.0 2.1 2.2 2.3 2.4 2.5 2.6 2.7 2.8 Vicicitatio: amo.
- ↑ 3.0 3.1 Quintus Horatius Flaccus - Sermonum libri II. (Bibliotheca Augustana): Liber I. Sermo II. Versus 119 — amo
- ↑ 4.0 4.1 Publius Ovidius Naso - Amores (versio II, ca. 5). (Bibliotheca Augustana): Liber secundus, 10, versus 4 — amo
- ↑ 5.0 5.1 Lucius Annaeus Seneca - Ad Lucilium epistulae morales. (The Latin Library): Tomus / Liber 3. 25, versus 2 — amo
- ↑ 6.0 6.1 T. Petronius Arbiter, Satyricon - quae supersunt (apud Guilielmum Vande Water, Trajecti ad Rhenum MDCCIX). Cap. XCI. — amo
- ↑ 7.0 7.1 Marcus Valerius Martialis - Epigrammata. (Bibliotheca Augustana): Liber nonus. LII, versus 3 — amo
- ↑ 8.0 8.1 Apuleius - Metamorphoseon libri XI. (Bibliotheca Augustana): Liber V. Capitulum VI. Versus 7 — amo
- ↑ 9.0 9.1 Franciscus Petrarca (Italice: Francesco Petrarca) - De vita solitaria. (Universitas Turicensis): Liber I. 6 — amo