amassemus

Discretiva

amassemus dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
amāssēmus	prima pluralis	plusquam perfectum	activa	coniunctivus	amō (amāre)

Appellatio pronuntiatusque

API: /amaːsˈseːmus/

(classice)

Syllabificatio phonetica: a·mās·sē·mus — morphologica: ama[v-i]ssemus

Formae aliae

• amāvissēmus

Usus

Latinitas postclassica

saec. IV.

• eodem modo tempore praeterito plusquamperfecto specie recordativa utinam amassem vel amavissem, amasses vel amavisses, amasset vel amavisset, pluraliter utinam amassemus vel amavissemus, amassetis vel amavissetis, amassent vel amavissent: —Ars grammatica Diomedis Grammatici (ca. 375). Liber primus, de verbo.