arantur

Discretiva

arantur dictio est in variis linguis:

Formae affines +/-

Latine +/-

Proprietates grammaticales +/-

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
arantur	tertia pluralis	praesens	passiva	indicativus	arō (arāre)

Appellatio pronuntiatusque +/-

API: /aˈrantur/

Syllabificatio phonetica: a·ran·tur — morphologica: ar-antur

Loci +/-

L. Iunius Moderatus Columella
ca. 4-70

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

saec. I.

Hoc autem genus arbusti ceteraeque omnes arbores quanto altius arantur et circumfodiuntur, maiore fructu exuberant; quod an expediat patrifamilias facere, reditus docet. —De re rustica L. Iunii Moderati Columellae ^[1]^[2]

Fontes

↑ ^1.0 ^1.1 Lucius Iunius Moderatus Columella - De re rustica - Libri XII. ed. V. Lundström. Anno 1902-1917. (apud Vicifons): Liber quintus. Caput VII. [4] — arantur
↑ ^2.0 ^2.1 Vicicitatio: arantur.

Receptum de "https://la.wiktionary.org/w/index.php?title=arantur&oldid=212744"