aratur

Discretiva

aratur dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
arātur	tertia singularis	praesens	passiva	indicativus	arō (arāre)

Appellatio pronuntiatusque

API: /aˈraːtur/

(classice)

Syllabificatio phonetica: a·rā·tur — morphologica: ar-atur

Loci

Marcus Terentius Varro -116…-27

P. Ovidius Naso -42…+18

Lucius Annaeus Seneca -3…+65

L. Iunius Moderatus Columella ca. 4-70

C. Plinius Secundus 23-79

Isidorus Hispalensis 560-636

Hildegardis Bingensis 1098-1179

antiq.

class.

class.

class.

I

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

class.  (ca. 37 a.C.n.)

• Quarto intervallo inter solstitium et caniculam plerique messem faciunt, quod frumentum dicunt quindecim diebus esse in vaginis, quindecim florere, quindecim exarescere, cum sit maturum. Arationes absolvi, quae eo fructuosiores fiunt, quo caldiore terra aratur. Si proscideris, offringi oportet, id est iterare, ut frangantur glaebae; prima enim aratione grandes glaebae ex terra scinduntur. —De agricultura Varronis

class.  (8-12 p.C.n.)

• denique cum meritis impleveris omnia, Caesar,

pars mihi de multis una canenda fuit,

utque trahunt oculos radiantia lumina solis,

traxissent animum sic tua facta meum.

arguor inmerito: tenuis mihi campus aratur;

illud erat magnae fertilitatis opus.

non ideo debet pelago se credere, siqua

audet in exiguo ludere cumba lacu. —Tristia Ovidii Nasonis

class.

• Cogitato, in hac civitate, in qua turba per latissima itinera sine intermissione defluens eliditur, quotiens aliquid obstitit, quod cursum eius velut torrentis rapidi moraretur, in qua tribus eodem tempore theatris caveae postulantur, in qua consumitur, quidquid terris omnibus aratur, quanta solitudo ac vastitas futura sit, si nihil relinquitur, nisi quod iudex severus absolvent. —Ad Neronem caesarem de clementia Senecae

saec. I.

• Item graciles clivi non sunt aestate arandi, sed circa Septembres Kalendas, quoniam si ante hoc tempus proscinditur, effeta et sine suco humus aestivo sole peruritur nullasque virium reliquias habet. Itaque optime inter Kalendas et Idus Septembris aratur ac subinde iteratur, ut primis pluviis aequinoctialibus conseri possit; neque in lira, sed sub sulco talis ager seminandus est. —De re rustica L. Iunii Moderati Columellae

saec. I.  (ca. 78 p.C.n.)

• ubi siccae et graves aestates, terra cretosa aut gracilis, utilius inter solstitium et autumni aequinoctium aratur; ubi leves aestus, frequentes imbres, pingue herbosumque solum, ibi mediis caloribus. —Naturalis historia Plinii

Latinitas mediaevalis

saec. VII.

• Versus autem vulgo vocati quia sic scribebant antiqui sicut aratur terra. A sinistra enim ad dexteram primum deducebant stilum, deinde convertebantur ab inferiore, et rursus ad dexteram versus; quos et hodieque rustici versus vocant. —Etymologiarum libri XX Isidori Hispalensis

saec. XII.

• Sed femina, non per semetipsam, sed de viro infantem concipit, sicut nec terra per semetipsam, sed per agricolam aratur. —Scivias Hildegardis sive libri visionum ac revelationum Hildegardis