arbores
Discretiva
arbores dictio est in variis linguis: |
Dictiones similes
+/-Formae affines
+/-arborēs
+/-Proprietates grammaticales
+/-Forma | Modus flexurae | originis |
---|---|---|
arborēs | casus nominativus pluralis | substantivi arbor |
arborēs | casus accusativus pluralis | substantivi arbor |
arborēs | casus vocativus pluralis | substantivi arbor |
Appellatio pronuntiatusque
+/-API: /ˈarboreːs/ (classice) - Syllabificatio phonetica: ar·bo·rēs — morphologica: arbor-es
arbores
+/-Proprietates grammaticales
+/-Forma | Persona | Tempus | Vox | Modus | Verbum |
---|---|---|---|---|---|
arbores | secunda singularis | praesens | activa | indicativus | arborer |
arbores | secunda singularis | praesens | activa | coniunctivus | arborer |
Appellatio pronuntiatusque
+/-API: [aʁˈbɔʁ] - Syllabificatio phonetica: ar·bores — morphologica: arbor-es
Loci
+/-C. Plinius Secundus 23-79 | ||||||||||||||||||||||
antiq. | class. | I | II | III | IV | V | VI | VII | VIII | IX | X | XI | XII | XIII | XIV | XV | XVI | XVII | XVIII | XIX | XX | XXI |
Latinitas Romana
+/-
- Iuba de Fortunatis ita inquisivit: sub meridiem quoque positas esse prope occasum, a Purpurariis DCXXV p., sic ut CCL supra occasum navigetur, dein per CCCLXXV ortus petatur. primam vocari Ombrion, nullis aedificiorum vestigiis; habere in montibus stagnum, arbores similes ferulae, ex quibus aqua exprimatur, e nigris amara, ex candidioribus potui iucunda. —Naturalis historia Plinii [1][2]
Fontes
- ↑ Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Bibliotheca Augustana: Liber sextus, cap. 37, [203] — arbores
- ↑ 2.0 2.1 Vicicitatio: arbores.
- ↑ Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Bibliotheca Augustana: Liber septimus, cap. 1, [2] — arboresque