arboris

Discretiva

arboris dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Modus flexurae	originis
arboris	casus genitivus singularis	substantivi arbor

Appellatio pronuntiatusque

API: /ˈarboris/

(classice)

Syllabificatio phonetica: ar·bo·ris — morphologica: arbor-is

Loci

Aulus Cornelius Celsus 30

C. Plinius Secundus 23-79

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

class.

• Sed cum Graeci morum sycaminon [συκάμινον] appellant, mori nulla lacrima est. Sic vero significatur lacrima arboris in Aegypto nascentis, quam ibi sycomoron [συκόμορον] appellant. —De Medicina Celsi

saec. I.

• Trebius auctor est clavum cuneumve adactum quanta libeat vi arbori, in qua nidum habeat, statim exilire cum crepitu arboris, cum insederit [clavo aut cuneo]. —Naturalis historia Plinii