Victionarium

aridum

Latine

+/-

Appellatio pronuntiatusque

+/-
 API: /ˈaːridum/(classice)
Syllabificatio phonetica: ā·ri·dum — morphologica: arid-um

Notatio

+/-
← Latine: āridus

Nomen substantivum

+/-

ārid|um, -i neut. [1][2][3][4][5]

  1. √ Terra sicca et arida; quod ita caret humore ut in minutissima partes dissolvi possit.

Declinatio

+/-
n. sing. plur.
nom. āridum ārida I
gen. āridī āridōrum II
dat. āridō āridīs III
acc. āridum ārida IV
abl. āridō āridīs VI
voc. āridum ārida V

Dictiones collatae

+/-

Translationes

+/-
√ Terra sicca et aridadilatare ▼
√ Terra sicca et aridacollabi ▲

Discretiva

  aridum dictio est in variis linguis:

Formae affines

+/-

Latine

+/-

Proprietates grammaticales

+/-
Forma Modus flexurae originis
āridum casus accusativus singularis · genus masculinum adiectivi āridus
āridum casus nominativus singularis · genus neutrum adiectivi āridus
āridum casus accusativus singularis · genus neutrum adiectivi āridus
āridum casus vocativus singularis · genus neutrum adiectivi āridus

Appellatio pronuntiatusque

+/-
 API: /ˈaːridum/(classice)
Syllabificatio phonetica: ā·ri·dum — morphologica: arid-um

Loci

+/-
M. Tullius Cicero
-106…-43		Aulus Cornelius Celsus 30 L. Iunius Moderatus Columella
ca. 4-70 		Hildegardis Bingensis
1098-1179 		Franciscus Petrarca
1304-1374 		Iordanus Brunus Nolanus
1548-1600 		Ulco Cats Bussemaker
1810–1865
antiq. class.class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

class.

  • Nam et musculorum iecuscula bruma dicuntur augeri, et puleium aridum florescere brumali ipso die, et inflatas rumpi vesiculas, et semina malorum, quae in eis mediis inclusa sint, in contrarias partis se vertere; iam nervos in fidibus aliis pulsis resonare alios; ostreisque et conchyliis omnibus contingere, ut cum luna pariter crescant pariterque decrescant; arboresque ut hiemali tempore cum luna simul senescente, quia tum exsiccatae sint, tempestive caedi putentur. —De divinatione Ciceronis [6][7]

class.

  • Eadem mors denuntiatur, ubi aegri supini cubantis genua contracta sunt; ubi is deorsum ad pedes subinde delabitur; ubi brachia et crura nudat et inaequaliter dispergit, neque iis calor subest; ubi hiat, ubi adsidue dormit; ubi is, qui mentis suae non est, neque id facere sanus solet, dentibus stridet; ubi ulcus, quod aut ante aut in ipso morbo natum est, aridum et aut pallidum aut lividum factum est. —De Medicina Celsi [8][7]

saec. I.

  • Mulieres quidem si lactis inopia premuntur, cytisum aridum in aqua macerare oportet, et cum tota nocte permaduerit, postero die expressi succi ternas heminas permiscere modico vino, atque ita potandum dare: sic et ipsae valebunt, et pueri abundantia lactis confirmabuntur. —De re rustica L. Iunii Moderati Columellae [9][7]

Latinitas mediaevalis

saec. XII.

  • Retich [Radix ed.] plus calida quam frigida. Sed postquam effoditur, sub terram in humido loco, aut per duos aut per tres dies, fossus ponatur, ut viriditas eius temperetur quatenus tanto melior sit ad comedendum. Et comestus cerebrum purgat, et noxios humores viscerum minuit. Nam si fortis et pinguis homo retich comedit, eum curat et interius purgat; infirmum autem et corpore aridum laedit. —Subtilitates diversarum naturarum creaturum Hildegardis [10]

Latinitas humanistica

saec. XIV.

  • «Quatuor sunt» inquit, «eloquentie genera: copiosum et torrens, in quo Cicero dominatur, breve et circumsectum, in quo Salustius regnat, siccum et aridum, quod Frontoni ascribimus, pingue et floridum, in quo Plinius Secundus quondam et nunc nullo veterum inferior noster Symmachus luxuriatur. —Rerum memorandarum libri Petrarcae [11][7]

Latinitas nova

saec. XVI.

  • Ita si terrae globus universus igne absumeretur, ut igne absumendum plerique arbitrantur (quod etiam nos minime impossibile iudicamus), nimirum, quod post combustionem subsideret aridum, siccum, indissolubile, ultimum, levissimum (omnis enim gravitas est a spissitudine partium multarum coeuntium et agglutinatarum, quae non est sine aqua aut praeter aquam), esset mire modicum, idque aeris spiratione quamlibet exigua facilius in ventos s pargeretur, quam spargi videamus ea corpuscula quae ad solis radios per fenestras immissa sunt conspicua. —De principiis rerum elementis et causis Iordani Bruni [12][7]

saec. XIX.

  • Quod enim figuratur et concinnatur, quum perfectum fuerit, non dicimus esse id ex quo est: veluti statuam non dicimus esse aes, aut pyramidem ceram, aut lecticam lignum: sed denominantes dicimus aliud esse aeneum, aliud cereum, aliud ligneum; quod vero passum et variatum est, appellamus: nam dicimus esse aridum, et humidum, et durum, et calidum aes, item ceram. —Aristotelis Physica Bussemakeri [13][7]

Fontes

  1. ↑ 1.0 1.1 Aegidius [Egidio] Forcellini, Lexicon Totius Latinitatis (Editio Quarta: Bononiae, Patavii) Tom. I, p. 319 — “Aridum, i, n. 2. (ĀRĬDUS)”
  2. ↑ 2.0 2.1 Freund, Wilhelm (1806-1894). Grand dictionnaire de la langue latine … (Editio Prima: Paris, 1883-1929) Tom. I, p. 223 — “aridum, i, n. (ārĭdus)”
  3. ↑ 3.0 3.1 Karl Ernst Georges, Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch (Hannover 1913/1918) — āridum, ae, m. (āridus) (tom. 1, p. 570)
  4. ↑ 4.0 4.1 Langenscheidt, Online-Wörterbuch (Lexicon Latinum et Germanicum) — aridum
  5. ↑ 5.0 5.1 Olivetti, Dizionario Latino (Lexicon Latinum et Italicum) — aridum
  6. ↑ 6.0 6.1 Marcus Tullius Cicero - De divinatione. (The Latin Library): Liber secundus. 14 [32] — aridum
  7. ↑ 7.0 7.1 7.2 7.3 7.4 7.5 7.6 Vicicitatio: aridum.
  8. ↑ 8.0 8.1 Aulus Cornelius Celsus, De Medicina - Libri Octo. (Teubner, Lipsiae MDCCCLIX). Liber secundus, VI. [5] — aridum
  9. ↑ 9.0 9.1 Lucius Iunius Moderatus Columella - De re rustica - Libri XII. ed. V. Lundström. Anno 1902-1917. (apud Vicifons): Liber quintus. Caput XII. [2]  — aridum
  10. ↑ Hildegardis Bingensis - Subtilitates diversarum naturarum creaturum. Patrologia Latina, J.-P. Migne. Parisiis 1882, Tomus CXCVII. (Universitas Turicensis): Liber primus. Cap. LXXXIX. - De retich — aridum
  11. ↑ 11.0 11.1 Franciscus Petrarca (Italice: Francesco Petrarca) - Rerum memorandarum libri. (Universitas Turicensis): Liber II. 17: [11] — aridum
  12. ↑ 12.0 12.1 Iordanus Brunus Nolanus (Italice: Giordano Bruno) - De principiis rerum elementis et causis. (Universitas Turicensis): Cap. : De aqua.  — aridum
  13. ↑ 13.0 13.1 Ulco Cats Bussemaker, Aristotelis Physica. Aristotelis Naturalis Auscultatio Libri VIII, Firmin Didot, Paris 1854. (Universitas Turicensis): Liber VII, capitulum III, [2] — aridum
Receptum de "https://la.wiktionary.org/w/index.php?title=aridum&oldid=213504"