aridus

Latine

Appellatio pronuntiatusque

API: /ˈaːridus/

(classice)

Syllabificatio phonetica: ā·ri·dus — morphologica: arid-us

Formae aliae

• ārdus

Nomen adiectivum

ārid|us, -a, -um

1. Humore carens.

Declinatio

positivus singularis				positivus pluralis
cas.	masc.	fem.	neut.	cas.	masc.	fem.	neut.
nom.	āridus	ārida	āridum	nom.	āridī	āridae	ārida
gen.	āridī	āridae	āridī	gen.	āridōrum	āridārum	āridōrum
dat.	āridō	āridae	āridō	dat.	āridīs	āridīs	āridīs
acc.	āridum	āridam	āridum	acc.	āridōs	āridās	ārida
abl.	āridō	āridā	āridō	abl.	āridīs	āridīs	āridīs
voc.	āride	ārida	āridum	voc.	āridī	āridae	ārida

āridus comparativus	dilatare ▼

āridus comparativus	collabi ▲

āridus superlativus	dilatare ▼

āridus superlativus	collabi ▲

Dictiones collatae

• siccus
• torridus

Antonyma · contraria

• hūmidus

Dictiones derivatae

• ārida
• āridē
• āriditās
• āridulus
• āridum

Translationes

Humore carens	dilatare ▼

Humore carens	collabi ▲

Anglice: dry (en), parched (en), dried up (en), arid (en) Dacoromane: arid (ro) Francogallice: aride (fr) Germanice: trocken (de), dürr (de), ausgetrocknet (de), arid (de) Graeca Antiqua: κάγκανος ‎(kánkanos) Hispanice: árido (es) Italice: arido (it) Lusitane: árido (pt)

Loci

Aulus Cornelius Celsus 30

L. Iunius Moderatus Columella ca. 4-70

Isidorus Hispalensis 560-636

Hildegardis Bingensis 1098-1179

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

class.

• Praeter haec, si umida est, prosunt frictiones validae cum quibusdam calfacientibus, sic ut caput quoque siccum vehementer perfricetur; item cucurbitulae pectori admotae; sinapi ex parte exteriore faucibus inpositum, donec leviter exulceret; potio ex menta nucibusque Graecis et amylo; primoque adsumptus panis aridus, deinde aliquis cibus lenis. —De Medicina Celsi

saec. I.

• Sequitur opus vineae conserendae, quae vel vere vel autumno tempestive deponitur: vere melius, si aut pluvius aut frigidus status caeli est, aut ager pinguis, aut campestris et uliginosa planities; rursus autumno, si sicca, si calida est aeris qualitas, si exilis atque aridus campus, si macer praeruptusve collis. —De re rustica L. Iunii Moderati Columellae

Latinitas mediaevalis

saec. VII.

• Pumex vocatur eo quod spumae densitate concretus fiat; et est aridus, candore parvus, tantamque naturam refrigerandi habens ut in vas missus musta fervere desinant. —Etymologiarum libri XX Isidori Hispalensis

saec. XII.

• Sed homo qui valde infirmatur, ita quod in corpore suo deficit et aridus est, ille de iuvenibus porcellis, interim dum infirmus est, modice comedat ut de calore illorum calorem acquirat, et postquam convaluerit, amplius ex eis non comedat, quia denuo infirmitates in eo augeret. —Subtilitates diversarum naturarum creaturum Hildegardis