audisse

Discretiva

audisse dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
audīsse	—	perfectum	activa	infinitivus	audiō (audīre)

Appellatio pronuntiatusque

API: /au̯ˈdiːsse/

(classice)

Syllabificatio phonetica: au·dīs·se — morphologica: aud-isse

Formae aliae

• audīvisse

Loci

Aurelius Augustinus Hipponensis 354-430

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas postclassica

saec. IV.

• In audienda itaque vel brevissima syllaba, nisi memoria nos adiuvet, ut eo momento temporis quo iam non initium, sed finis syllabae sonat, maneat ille motus in animo, qui factus est cum initium ipsum sonuit; nihil nos audisse possumus dicere. —De musica Augustini