Latine I +/-

 
Betae.

Formae aliae +/-

Nomen substantivum +/-

bēt|a, -ae fem.

  1. Planta herbacea familiae Amaranthacearum, cuius ex radice saccharum betaceum fit.

Declinatio +/-

f. sing. plur.
nom. bēta bētae I
gen. bētae bētārum II
dat. bētae bētīs III
acc. bētam bētās IV
abl. bētā bētīs VI
voc. bēta bētae V

Dictiones derivatae +/-

Translationes +/-

Anglice

beet en

Germanice

Rote Rübe fem. de, Bete fem. de, Beete fem. de, Rote Bete fem. de

Graeca Antiqua

τεῦτλον (teutlon, neut.)

Hispanice

remolacha fem. es

Lusitane

beterraba fem. pt

Polonice

burak zwyczajny masc. pl

Ruthenice

свёкла (swyokla, fem.) ru

Turcice

pancar tr

Latine II +/-

 
Beta.

Notatio +/-

Graeca Antiqua  βῆτα  (bēta)

Nomen substantivum +/-

bēta (neut.; indeclinabile)

  1. Β, seu β, littera secunda abecedarii Graeci, ad b Latinum respondens.

Dictiones collatae +/-

Alphabetum, sive abecedarium, Palaeograecum
Α
ἄλφα
alpha
Β
βῆτα
beta
Γ
γάμμα
gamma
Δ
δέλτα
delta
Ε
εἶ
ἒ ψιλόν
epsilon
Ϝ
ϝαῦ
δίγαμμα
digamma
Ζ
ζῆτα
zeta
Η
ἦτα
eta
Θ
θῆτα
theta
Ι
ἰῶτα
iota
Κ
κάππα
cappa
Λ
λάβδα
labda
Μ
μῦ
my
Ν
νῦ
ny
Ξ
ξεῖ
xi
Ο
οὖ
ὂ μικρόν
omicron
Π
πεῖ
pi
Ϻ
σάν
san
Ϙ
κόππα
coppa
Ρ
ῥῶ
rho
Σ
σίγμα
sigma
Τ
ταῦ
tau
Υ

ὖ ψιλόν
ypsilon
Φ
φεῖ
phi
Χ
χεῖ
chi
Ψ
ψεῖ
psi
Ω

ὦ μέγα
omega
Ϡ
σαμπῖ
sampi

Translationes +/-

Anglice

beta en

Graeca Antiqua

βῆτα (bēta, neut.)

Hispanice

beta fem. es

Formae affines +/-

  beta etiam dictio est in aliis linguis: