Discretiva

  calami dictio est in variis linguis:

Formae affines

+/-

calamī

+/-
Proprietates grammaticales
+/-
Forma Modus flexurae originis
calamī casus genitivus singularis · genus masculinum substantivi calamus
calamī casus nominativus pluralis · genus masculinum substantivi calamus
calamī casus vocativus pluralis · genus masculinum substantivi calamus
Appellatio pronuntiatusque
+/-
 API: /ˈka.la.miː/(classice)
Syllabificatio phonetica: ca·la·mī — morphologica: calam-i

calami

+/-
Proprietates grammaticales
+/-
Forma Modus flexurae originis
calami forma pluralis · genus masculinum substantivi calamo
Appellatio pronuntiatusque
+/-
 API: /ˈka.la.mi/
Syllabificatio phonetica: ca·la·mi — morphologica: calam-i

Loci

+/-
Vitruvius
ca. –80…–15
C. Plinius Secundus
23–79
M. Fabius Quintilianus
ca. 35–100
Apuleius
ca. 125-170
antiq. class. II II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

class.  (30–22 a.C.n.)

  • Sed haec, quae ex veris rebus exempla sumebantur, nunc iniquis moribus inprobantur. Nam pinguntur tectoriis monstra potius quam ex rebus finitis imagines certae: pro columnis enim struuntur calami striati cum crispis foliis et volutis, pro fastigiis appagineculi, item candelabra aedicularum sustinentia figuras, supra fastigia eorum surgentes ex radicibus cum volutis teneri flores habentes in se sine ratione sedentia sigilla, non minus coliculi dimidiata habentes sigilla alia humanis, alia bestiarum capitibus. —De architectura Vitruvii [1][2]

saec. I.  (ca. 78 p.C.n.)

  • tertia est harundo tibialis calami, quem auleticon dicebant. nono hic anno nascebatur. nam et lacus incrementa hoc temporis spatio servabat, prodigiosus, si quando amplitudinem biennio extendisset, quod notatum apud Chaeroniam infausto Atheniensium proelio est. —Naturalis historia Plinii [3]

saec. I.  (ca. 90–96 p.C.n.)

  • Illa quoque minora (sed nihil in studiis parvum est) non sunt transeunda: scribi optime ceris, in quibus facillima est ratio delendi, nisi forte visus infirmior membranarum potius usum exiget, quae ut iuvant aciem, ita crebra relatione, quoad intinguntur calami, morantur manum et cogitationis impetum frangunt. —Institutio oratoria Quintiliani [4][2]

Latinitas postclassica

saec. II.  (ca. 170 p.C.n.)

  • At ego tibi sermone isto Milesio varias fabulas conseram auresque tuas benivolas lepido susurro permulceam – modo si papyrum Aegyptiam argutia Nilotici calami inscriptam non spreveris inspicere –, figuras fortunasque hominum in alias imagines conversas et in se rursum mutuo nexu refectas ut mireris. —Metamorphoseon libri XI Apulei [5][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 De architectura libri decem Vitruvii, (F. Krohn, Lipsiae 1912). Bibliotheca Augustana. Liber septimus, 5. [3] — calami
  2. 2.0 2.1 2.2 2.3 Vicicitatio: calami.
  3. Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Bibliotheca Augustana: Liber sextus decimus, cap. 66, [169] — calami
  4. 4.0 4.1 Marcus Fabius Quintilianus, Institutionis oratoriae libri XII. (Teubner, Lipsiae MDCCCLIV). Liber decimus, III. De stilo exercitationibus conformando. [31] — calami
  5. 5.0 5.1 Apuleius - Metamorphoseon libri XI. (Universitas Turicensis): Liber I. Capitulum I. Versus 1 — calami