cavus
Appellatio pronuntiatusque
+/-API: /ˈkawus/ (classice) - Syllabificatio phonetica: ca·vus — morphologica: cav-us
Notatio
+/-- ← Lingua prisca Indoeuropaea *k'awǝ- ("cavus").[1]
Nomen adiectivum
+/-căv|us, -a, -um
- Spatium concludens.
- (Fig.) nil concludens.
Declinatio
+/-positivus singularis | positivus pluralis | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
cas. | masc. | fem. | neut. | cas. | masc. | fem. | neut. |
nom. | cavus | cava | cavum | nom. | cavī | cavae | cava |
gen. | cavī | cavae | cavī | gen. | cavōrum | cavārum | cavōrum |
dat. | cavō | cavae | cavō | dat. | cavīs | cavīs | cavīs |
acc. | cavum | cavam | cavum | acc. | cavōs | cavās | cava |
abl. | cavō | cavā | cavō | abl. | cavīs | cavīs | cavīs |
voc. | cave | cava | cavum | voc. | cavī | cavae | cava |
Dictiones collatae
+/-Antonyma · contraria
Dictiones derivatae
+/-Translationes
+/-Spatium concludens
Nil concludens
Nomen substantivum
+/-cav|us, -ī masc.
- Cavitas, foramen, “locus cavus”.
Declinatio
+/-m. | sing. | plur. | |
---|---|---|---|
nom. | cavus | cavī | I |
gen. | cavī | cavōrum | II |
dat. | cavō | cavīs | III |
acc. | cavum | cavōs | IV |
abl. | cavō | cavīs | VI |
voc. | cave | cavī | V |