cessabat

Discretiva

cessabat dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
cessābat	tertia singularis	imperfectum	activa	indicativus	cessō (cessāre)

Appellatio pronuntiatusque

API: /kesˈsaːbat/

(classice)

Syllabificatio phonetica: ces·sā·bat — morphologica: cess-abat

Loci

Titus Livius -58/+17

Marcus Manilius fl. 14

Quintus Curtius Rufus ca. 50

Franciscus Petrarca 1304-1374

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

class.

• Ea frons quam Hispani tenebant cum sinistro Romanorum cornu concurrit; dextra omnis acies extra proelium eminens cessabat; collis oppositus arcebat ne aut a fronte aut ab latere adgrederentur. —Ab urbe condita Titi Livii
• necdum etiam doctas sollertia fecerat artes,

terraque sub rudibus cessabat vasta colonis;

tumque in desertis habitabat montibus aurum,

immotusque novos pontus subduxerat orbes;

nec vitam pelago nec ventis credere vota

audebant; se quisque satis novisse putabant. —Astronomicon M. Manilii

saec. I.

• Nec quisquam lumina audebat accendere et, quia oculorum cessabat usus, fremitus vocesque auribus captabant ac plerumque vano metu territi per obscuras semitas, alius alii occursantes, invicem suspecti ac solliciti ferebantur. —Historiae Alexandri Magni Curtii Rufi

Latinitas humanistica

saec. XIV.

• Eodem ferme ordine quo adversus Hasdrubalem ac Siphacem quondam, romana nunc acies stetit, nisi quod cornua commutata sunt: dextrum enim quod tunc Itali nunc Massinissa et Numide tenuerunt, levum tenuit equitatus italicus sub Lelio qui, legatus hactenus Scipionis at nunc questor factus, non ideo tamen ab imperatoris sui cessabat obsequiis, imo quidem adhuc Scipio ex senatus consulto eius ut legati opera extra sortem utebatur. —De viris illustribus Petrarcae