Victionarium

cesso

Latine +/-

cessō +/-

Appellatio pronuntiatusque +/-

 API: /ˈkessoː/(classice)
Syllabificatio phonetica: ces·sō — morphologica: cess-o

Notatio +/-

← Latine: cēdō (cēdere), frequentativum vel intensivum.

Verbum temporale +/-

cess|ō, -āre, -āvī, -ātum [1][2][3][4][5]

  1. √ Cedere ab opere illudque intermittere
  2. Desistere ab agendo, nihil agere

Coniugatio +/-

Verbum finitum

­
Thema Vox activa
cess- Tempus praesens imperfectum futurum
Persona indicativ. coniunct. imperat. indicativ. coniunct. indicativ. imperat.
I. sing. cessō cessem   cessābam cessārem cessābō  
II. sing. cessās cessēs cessā! cessābās cessārēs cessābis cessātō!
III. sing. cessat cesset   cessābat cessāret cessābit cessātō!
I. plur. cessāmus cessēmus   cessābāmus cessārēmus cessābimus  
II. plur. cessātis cessētis cessāte! cessābātis cessārētis cessābitis cessātōte!
III. plur. cessant cessent   cessābant cessārent cessābunt cessantō!
Thema Vox passiva
cess- Tempus praesens imperfectum futurum
Persona indicativ. coniunct. imperat. indicativ. coniunct. indicativ. imperat.
I. sing. cessor cesser   cessābar cessārer cessābor  
II. sing. cessāris cessēris cessāre! cessābāris cessārēris cessāberis cessātor!
III. sing. cessātur cessētur   cessābātur cessārētur cessābitur cessātor!
I. plur. cessāmur cessēmur   cessābāmur cessārēmur cessābimur  
II. plur. cessāminī cessēminī cessāminī! cessābāminī cessārēminī cessābiminī —
III. plur. cessantur cessentur   cessābantur cessārentur cessābuntur cessantor!
Thema Vox activa
cessāv- Tempus perfectum plusquam perfectum futurum
exactum
Persona indicativ. coniunct. indicativ. coniunct.
I. sing. cessāvī cessāverim cessāveram cessāvissem cessāverō
II. sing. cessāvistī cessāveris cessāverās cessāvissēs cessāveris
III. sing. cessāvit cessāverit cessāverat cessāvisset cessāverit
I. plur. cessāvimus cessāverimus cessāverāmus cessāvissēmus cessāverimus
II. plur. cessāvistis cessāveritis cessāverātis cessāvissētis cessāveritis
III. plur. cessāvērunt cessāverint cessāverant cessāvissent cessāverint

Verbum infinitum

Modus infinitivus participium
Tempus praesens perfectum futurum praesens perfectum futurum
Vox
activa 		cessāre cessāvisse cessātūrum,
-am, -um esse 		cessāns   cessātūrus,
-a, -um­
Vox
passiva 		cessārī cessātum,
-am, -um esse 		cessātum īrī   cessātus,
-a, -um 		 
Gerundium Gerundivum Supinum
cessandī cessandus, -a, -um cessātum cessātū

Dictiones collatae +/-

Synonyma

  1. cunctor, cunctārī
  2. dēsinō, dēsinere, dēsinō, vacāre

Dictiones derivatae +/-

Composita

Translationes +/-

√ Cedere ab opere illudque intermitteredilatare ▼
√ Cedere ab opere illudque intermitterecollabi ▲

Discretiva

  cesso dictio est in variis linguis:

Dictiones similes +/-

Formae affines +/-

Latine +/-

cessō +/-

Proprietates grammaticales +/-
Forma Modus flexurae originis
cessō casus dativus singularis · genus masculinum participii cessus
cessō casus ablativus singularis · genus masculinum participii cessus
cessō casus dativus singularis · genus neutrum participii cessus
cessō casus ablativus singularis · genus neutrum participii cessus
Appellatio pronuntiatusque +/-
 API: /ˈkessoː/(classice)
Syllabificatio phonetica: ces·sō — morphologica: cess-o

Italice +/-

cesso +/-

Proprietates grammaticales +/-
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
cesso prima singularis praesens activa indicativus cessare
Appellatio pronuntiatusque +/-
 API: /ˈʧɛsso/
Syllabificatio phonetica: ces·so — morphologica: cess-o

Loci +/-

Lucius Annaeus Seneca -3/+65
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana +/-

class.

heu, quo labor, quo vota ceciderant mea?
quo te furor provexit attonitum tuus
et fata, nate, cedat ut tantis malis
genetricis ira quae tuo scelere occidit?
utinam antequam te parvulum in lucem edidi
aluique, saevae nostra lacerassent ferae
viscera: sine ullo scelere, sine sensu innocens
meus occidisses; iunctus atque haerens mihi
semper quietam cerneres sedem inferum,
proavos patremque, nominis magni viros,
quos nunc pudor luctusque perpetuus manet
ex te, nefande, meque quae talem tuli.
quid tegere cesso Tartaro vultus meos,
noverca coniunx mater infelix meis? —Octavia Senecae [6][7]

Latinitas postclassica +/-

saec. IV.

  • Ideo non cesso tangere quintam istam chordam, propter ipsam perversam consuetudinem et labem totius, ut dixi, generis humani. —Sermones de Scripturis Augustini [8][7]

Fontes

  1. ↑ 1.0 1.1 Aegidius [Egidio] Forcellini, Lexicon Totius Latinitatis (Editio Quarta: Bononiae, Patavii) Tom. I, p. 595 — “CESSO, as, āvi, ātum, are, a. 1.”
  2. ↑ 2.0 2.1 Freund, Wilhelm (1806-1894). Grand dictionnaire de la langue latine … (Editio Prima: Paris, 1883-1929) Tom. I, p. 469 — “cesso, āvi, ātum, āre, 1. v. intens. n. et a. [cedo]”
  3. ↑ 3.0 3.1 Karl Ernst Georges, Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch (Hannover 1913/1918) — cesso, āvī, ātum, āre (Frequ. v. cedo) (tom. 1, p. 1100)
  4. ↑ 4.0 4.1 Langenscheidt, Online-Wörterbuch (Lexicon Latinum et Germanicum) — cessare
  5. ↑ 5.0 5.1 Olivetti, Dizionario Latino (Lexicon Latinum et Italicum) — cesso
  6. ↑ 6.0 6.1 Lucius Annaeus Seneca - Octavia. (Universitas Turicensis):  [644] — cesso
  7. ↑ 7.0 7.1 7.2 Vicicitatio: cesso.
  8. ↑ 8.0 8.1 Aurelius Augustinus Hipponensis, Sermones de Scripturis (Universitas Turicensis). SERMO IX. Caput IX, p. [12] — cesso
Receptum de "https://la.wiktionary.org/w/index.php?title=cesso&oldid=209938"