cessant

Discretiva

cessant dictio est in variis linguis:

• Anglice: cessant

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
cessant	tertia pluralis	praesens	activa	indicativus	cessō (cessāre)

Appellatio pronuntiatusque

API: /ˈkessant/

(classice)

Syllabificatio phonetica: ces·sant — morphologica: cess-ant

Francogallice

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
cessant	—	praesens	activa	participium	cesser

Appellatio pronuntiatusque

API: [sɛˈsɑ̃]

Syllabificatio phonetica: ces·sant — morphologica: cess-ant

Loci

T. Lucretius Carus –95…–55

P. Ovidius Naso -42…+18

Marcus Valerius Martialis 40-103

Decimus Iunius Iuvenalis 100-128

Hildegardis Bingensis 1098-1179

Franciscus Petrarca 1304-1374

Iordanus Brunus Nolanus 1548-1600

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

antiq.

• iure igitur pereunt, cum rarefacta fluendo

sunt et cum externis succumbunt omnia plagis,

quando quidem grandi cibus aevo denique defit,

nec tuditantia rem cessant extrinsecus ullam

corpora conficere et plagis infesta domare. —De rerum natura Lucretii

class.

• Alma tamen Tellus, ut erat circumdata ponto,

inter aquas pelagi contractosque undique fontes,

qui se condiderant in opacae viscera matris,

sustulit oppressos collo tenus arida vultus

opposuitque manum fronti magnoque tremore

omnia concutiens paulum subsedit et infra

quam solet esse fuit, siccaque ita voce locuta est:

“Si placet hoc, meruique, quid o tua fulmina cessant,

summe deum? liceat periturae viribus ignis

igne perire tuo clademque auctore levare.

Vix equidem fauces haec ipsa in verba resolvo”

(presserat ora vapor): “tostos en adspice crines

inque oculis tantum, tantum super ora favillae. —Metamorphoses Ovidii Nasonis

saec. I.

• Cum cathedrata litos portet tibi raeda ministros

Et Libys in longo pulvere sudet eques,

Strataque non unas cingant triclinia Baias

Et Thetis unguento palleat uncta tuo,

Candida Setini rumpant crystalla trientes,

Dormiat in pluma nec meliore Venus:

Ad nocturna iaces fastosae limina moechae,

Et madet, heu, lacrimis ianua surda tuis,

Urere nec miserum cessant suspiria pectus.

Vis dicam, male sit cur tibi, Cotta? bene est. —Epigrammata M. Valerii Martialis

Latinitas postclassica

saec. II.

• Utile et hoc multis vitae genus, at mihi nullum

inde operae pretium, pingues aliquando lacernas,

munimenta togae, duri crassique coloris

et male percussas textoris pectine Galli

accipimus, tenue argentum venaeque secundae,

fata regunt homines, fatum est et partibus illis

quas sinus abscondit, nam si tibi sidera cessant,

nil faciet longi mensura incognita nervi,

quamvis te nudum spumanti Virro labello

viderit et blandae adsidue densaeque tabellae

sollicitent, αὐτὸς γὰρ ἐφέλκεται ἄνδρα κίναιδος.

quod tamen ulterius monstrum quam mollis avarus? —Saturae D. Iuni Iuvenalis

Latinitas mediaevalis

saec. XII.

• Sicque iudicio finito, terrores elementorum, et fulgura, tonitrua, et venti in tempestatibus cessant, et omne quod caducum et transitorium est dilabitur, nec amplius apparebit, velut nix esse desinit quae a calore solis liquescit, maxima quiete tranquillitatis divina dispensatione ita exorta. —Scivias Hildegardis sive libri visionum ac revelationum Hildegardis

Latinitas humanistica

saec. XIV.

• He parvo in oppido molestie cessant omnes, quicquid queritur iuxta est. —De remediis utriusque fortune Petrarcae

Latinitas nova

saec. XVI.

• Signa quae sunt in muliere et in viro nolo narrare, generalia tamen sunt vulgata; nam in conceptione crura mulieris dolent et menstrua cessant fluere. —Medicina Lulliana Iordani Bruni