Discretiva

  cessemus dictio est in variis linguis:

Formae affines

+/-

Proprietates grammaticales

+/-
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
cessēmus prima pluralis praesens activa coniunctivus cessō (cessāre)

Appellatio pronuntiatusque

+/-
 API: /kesˈseːmus/(classice)
Syllabificatio phonetica: ces·sē·mus — morphologica: cess-emus

Loci

+/-
Lucius Annaeus Seneca -3/+65
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

+/-

class.

  • Idem tamen subicit nihil esse temptandum, nisi cum apte poterit tempestiveque temptari. Sed cum illud tempus captatum diu venerit, exiliendum ait. Dormitare de fuga cogitantem vetat et sperat salutarem etiam ex difficillimis exitum, si nec properemus ante tempus nec cessemus in tempore. —Ad Lucilium epistulae morales Senecae [1][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Lucius Annaeus Seneca - Ad Lucilium epistulae morales. (Universitas Turicensis):  Tomus / Liber 3. 22, versus [6] — cessemus
  2. 2.0 2.1 Vicicitatio: cessemus.