Discretiva

  cessatis dictio est in variis linguis:

Formae affines

+/-

cessātis

+/-
Proprietates grammaticales
+/-
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
cessātis secunda pluralis praesens activa indicativus cessō (cessāre)
Appellatio pronuntiatusque
+/-
 API: /kesˈsaːtis/(classice)
Syllabificatio phonetica: ces·sā·tis — morphologica: cess-atis

cessātīs

+/-
Proprietates grammaticales
+/-
Forma Modus flexurae originis
cessātīs casus dativus pluralis participii cessātus
cessātīs casus ablativus pluralis participii cessātus
Appellatio pronuntiatusque
+/-
 API: /kesˈsaːtiːs/(classice)
Syllabificatio phonetica: ces·sā·tīs — morphologica: cessat-is

Loci

+/-
Titus Livius -58/+17 Marcus Valerius Martialis 40-103 Aurelius Augustinus Hipponensis
354-430
Franciscus Petrarca
1304-1374
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

+/-

class.

  • Quid cessatis, Quirites, vosque patres conscripti, arma capere deis ducibus? Sic stratas legiones Latinorum dabo, quemadmodum legatum iacentem videtis. —Ab urbe condita Titi Livii [1][2]

saec. I.

  • Cessatis, pueri, nihilque nostis,
Vaterno Rasinaque pigriores,
Quorum per vada tarda navigantes
Lentos tinguitis ad celeuma remos.
Iam prono Phaethonte sudat Aethon
Exarsitque dies, et hora lassos
Interiungit equos meridiana.
At vos tam placidas vagi per undas
Tuta luditis otium carina.
Non nautas puto vos, sed Argonautas. —Epigrammata M. Valerii Martialis [3][2]

Latinitas postclassica

+/-

saec. IV.

  • Sed modo quia nihil apud Imperatores potestis, nobis inde vultis facere invidiam. Si autem aliquid possetis, quanta faceretis; quando nihil potestis, et non cessatis! —Epistolae Augustini [4][2]

Latinitas humanistica

+/-

saec. XIV.

  • Non bibebat ille interdiu, vos diebus et noctibus non cessatis; ille, si sitis urgeret, pro potione perfusum aqua frigida panem vel lactucule thyrsum vel succosi pomi morsum vel frustum cucumeris capiebat; at vos sitim omni lenocinio aucupantes, illam vinis ardentibus et bibendo aliam sitim parituris, extinguitis; dicam verius: accenditis. —De remediis utriusque fortune Petrarcae [5][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Titus Livius - Ab urbe condita - libri CXLII. (Universitas Turicensis): Liber VIII, caput 6, [6] — cessatis
  2. 2.0 2.1 2.2 2.3 2.4 Vicicitatio: cessatis.
  3. 3.0 3.1 Marcus Valerius Martialis - Epigrammata. (Universitas Turicensis): Liber tertius. LXVII — cessatis
  4. 4.0 4.1 Aurelius Augustinus Hipponensis, Epistolae. (Universitas Turicensis): EPISTOLA CV. Caput II, p. [7] — cessatis
  5. 5.0 5.1 Franciscus Petrarca (Italice: Francesco Petrarca) - De remediis utriusque fortune. (Universitas Turicensis): Liber I. 10: [De lauto victu ] — cessatis