Discretiva

  cessent dictio est in variis linguis:

Formae affines

+/-
Proprietates grammaticales
+/-
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
cessent tertia pluralis praesens activa coniunctivus cessō (cessāre)
Appellatio pronuntiatusque
+/-
 API: /ˈkessent/(classice)
Syllabificatio phonetica: ces·sent — morphologica: cess-ent
Proprietates grammaticales
+/-
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
cessent tertia pluralis praesens activa indicativus cesser
cessent tertia pluralis praesens activa coniunctivus cesser
Appellatio pronuntiatusque
+/-
 API: [sɛs]
Syllabificatio phonetica: cessent — morphologica: cess-ent

Loci

+/-
P. Ovidius Naso -42…+18 Marcus Valerius Martialis 40-103 Hildegardis Bingensis
1098-1179
Franciscus Petrarca
1304-1374
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

+/-

class.

  • Illic nec tunicam tibi sit posuisse pudori
Nec femori inpositum sustinuisse femur;
Illic purpureis condatur lingua labellis,
Inque modos Venerem mille figuret amor;
Illic nec voces nec verba iuvantia cessent,
Spondaque lasciva mobilitate tremat!
Indue cum tunicis metuentem crimina vultum,
Et pudor obscenum diffiteatur opus;
Da populo, da verba mihi; sine nescius errem,
Et liceat stulta credulitate frui! —Amores Ovidii Nasonis [1][2]

saec. I.

  • Ludi magister, parce simplici turbae:
Sic te frequentes audiant capillati
Et delicatae diligat chorus mensae,
Nec calculator nec notarius velox
Maiore quisquam circulo coronetur.
Albae leone flammeo calent luces
Tostamque fervens Iulius coquit messem.
Cirrata loris horridis Scythae pellis,
Qua vapulavit Marsyas Celaenaeus,
Ferulaeque tristes, sceptra paedagogorum,
Cessent et Idus dormiant in Octobres:
Aestate pueri si valent, satis discunt. —Epigrammata M. Valerii Martialis [3][2]

Latinitas mediaevalis

+/-

saec. XII.

  • Et etiam minores illis piscibus existunt, quae circa fundum libenter versantur; et quidam ex eis magis diem et solem diligunt, quam noctem aut quam lunam; quidam autem magis lunam et noctem, quam diem aut solem. Sed et quidam ex ipsis totum rogim suum antequam cessent effundunt et inde aliquantum debilitantur. —Subtilitates diversarum naturarum creaturum Hildegardis [4][2]

Latinitas humanistica

+/-

saec. XIV.

  • Ut cessent tedia, pene par fructus et impensa erit: magno pretio longisque clangoribus exiguum ovum constat. —De remediis utriusque fortune Petrarcae [5][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Publius Ovidius Naso - Amores (versio II, ca. 5). (Bibliotheca Augustana): Liber tertius, 14, versus 25 — cessent
  2. 2.0 2.1 2.2 2.3 2.4 Vicicitatio: cessent.
  3. 3.0 3.1 Marcus Valerius Martialis - Epigrammata. (Universitas Turicensis): Liber decimus. LXII — cessent
  4. 4.0 4.1 Hildegardis Bingensis - Subtilitates diversarum naturarum creaturum. Patrologia Latina, J.-P. Migne. Parisiis 1882, Tomus CXCVII. (Universitas Turicensis): Liber quartus. De piscibus.  — cessent
  5. 5.0 5.1 Franciscus Petrarca (Italice: Francesco Petrarca) - De remediis utriusque fortune. (Universitas Turicensis): Liber I. 62: [De pavonibus, pullis, gallinis, apibus et columbis ] — cessent