cessari
Discretiva
cessari dictio est in variis linguis: |
Formae affines
+/-Proprietates grammaticales
+/-Forma | Persona | Tempus | Vox | Modus | Verbum |
---|---|---|---|---|---|
cessārī | —
|
praesens | passiva | infinitivus | cessō (cessāre) |
Appellatio pronuntiatusque
+/-API: /kesˈsaːriː/ (classice) - Syllabificatio phonetica: ces·sā·rī — morphologica: cess-ari
Loci
+/-Titus Livius -58/+17 | ||||||||||||||||||||||
antiq. | class. | I | II | III | IV | V | VI | VII | VIII | IX | X | XI | XII | XIII | XIV | XV | XVI | XVII | XVIII | XIX | XX | XXI |
Latinitas Romana
+/-
- Indigne passus senatus non cessari ab sacrilegiis, et ne Pleminium quidem, tam clarum recensque noxae simul ac poenae exemplum, homines deterrere. —Ab urbe condita Titi Livii [1][2]
Fontes
- ↑ 1.0 1.1 Titus Livius - Ab urbe condita - libri CXLII. (Universitas Turicensis): Liber XXXI, caput 12, [2] — cessari
- ↑ 2.0 2.1 Vicicitatio: cessari.