Appellatio pronuntiatusque

+/-
 API: /kesˈsaːtriːks/(classice)
Syllabificatio phonetica: ces·sā·trīx — morphologica: cessat-rix

Notatio

+/-
Latine: cessō (cessāre)

Nomen substantivum

+/-

cessātrī|x, -cis fem.

  1. Quae cessat

Declinatio

+/-
f. sing. plur.
nom. cessātrīx cessātrīcēs I
gen. cessātrīcis cessātrīcum II
dat. cessātrīcī cessātrīcibus III
acc. cessātrīcem cessātrīcēs IV
abl. cessātrīce cessātrīcibus VI
voc. cessātrīx cessātrīcēs V

Dictiones collatae

+/-

Translationes

+/-
Quae cessatdilatare ▼
Quae cessatcollabi ▲

Loci

+/-
Q. Septimius Florens Tertullianus
ca. 150-230
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas postclassica

+/-

saec. III.

  • Pluribus vero pereuntibus quomodo perfecta defenditur bonitas ex maiore parte cessatrix, paucis aliqua, pluribus nulla, cedens perditioni, partiaria exitii? —Adversus Marcionem Tertulliani [1][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Quintus Septimius Florens Tertullianus - Adversus Marcionem. (The Latin Library): Liber primus. Capitulum 24, [2] — cessatrix
  2. 2.0 2.1 Vicicitatio: cessatrix.