communicature

Discretiva

communicature dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Modus flexurae	originis
commūnicātūre	casus vocativus singularis · genus masculinum	participii commūnicātūrus

Appellatio pronuntiatusque

API: /kom.muːni.kaːˈtuːre/

(classice)

Syllabificatio phonetica: com·mū·ni·cā·tū·re — morphologica: com-municat-ur-e