conditote
Discretiva
conditote dictio est in variis linguis: |
Formae affines
+/-conditōte
+/-Proprietates grammaticales1
+/-Forma | Persona | Tempus | Vox | Modus | Verbum |
---|---|---|---|---|---|
conditōte | secunda pluralis | futurum | activa | imperativus | condō (condere) |
Appellatio pronuntiatusque
+/-API: /kondiˈtoːte/ (classice) - Syllabificatio phonetica: con·di·tō·te — morphologica: cond-itote
condītōte
+/-Proprietates grammaticales1
+/-Forma | Persona | Tempus | Vox | Modus | Verbum |
---|---|---|---|---|---|
condītōte | secunda pluralis | futurum | activa | imperativus | condiō (condīre) |
Appellatio pronuntiatusque
+/-API: /kondiːˈtoːte/ (classice) - Syllabificatio phonetica: con·dī·tō·te — morphologica: cond-itote