conferens
Appellatio pronuntiatusque
+/-API: /ˈkoːnfereːns/ (classice) - Syllabificatio phonetica: cōn·fe·rēns — morphologica: con-fer-ens
Notatio
+/-Participium
+/-Forma | Persona | Tempus | Vox | Modus | Verbum |
---|---|---|---|---|---|
cōnferēns | —
|
praesens | activa | participium | cōnferō (cōnferre) |
Declinatio
+/-positivus singularis | positivus pluralis | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
cas. | masc. | fem. | neut. | cas. | masc. | fem. | neut. |
nom. | cōnferēns | cōnferēns | cōnferēns | nom. | cōnferentēs | cōnferentēs | cōnferentia |
gen. | cōnferentis | cōnferentis | cōnferentis | gen. | cōnferentium | cōnferentium | cōnferentium |
dat. | cōnferentī | cōnferentī | cōnferentī | dat. | cōnferentibus | cōnferentibus | cōnferentibus |
acc. | cōnferentem | cōnferentem | cōnferēns | acc. | cōnferentēs cōnferentīs |
cōnferentēs cōnferentīs |
cōnferentia |
abl. | cōnferente cōnferentī |
cōnferente cōnferentī |
cōnferente cōnferentī |
abl. | cōnferentibus | cōnferentibus | cōnferentibus |
voc. | cōnferēns | cōnferēns | cōnferēns | voc. | cōnferentēs | cōnferentēs | cōnferentia |
Translationes
+/-Participium
|
Loci
+/-C. Plinius Secundus 23-79 | ||||||||||||||||||||||
antiq. | class. | I | II | III | IV | V | VI | VII | VIII | IX | X | XI | XII | XIII | XIV | XV | XVI | XVII | XVIII | XIX | XX | XXI |
Latinitas Romana
+/-
Discretiva
conferens dictio est in variis linguis: |
Dictiones similes
+/-Fontes
- ↑ Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Bibliotheca Augustana: Liber undevicesimus, cap. 18, [48] — conferens
- ↑ Vicicitatio: conferens.