conferente
Discretiva
conferente dictio est in variis linguis: |
Formae affines
+/-cōnferente
+/-Proprietates grammaticales
+/-Forma | Modus flexurae | originis |
---|---|---|
cōnferente | casus ablativus singularis | participii cōnferēns |
Appellatio pronuntiatusque
+/-API: /koːnfeˈrente/ (classice) - Syllabificatio phonetica: cōn·fe·ren·te — morphologica: con-fer-ent-e
conferente
+/-Proprietates grammaticales
+/-Forma | Persona | Tempus | Vox | Modus | Verbum |
---|---|---|---|---|---|
conferente | —
|
praesens | activa | participium | conferire |
Appellatio pronuntiatusque
+/-API: /konfeˈrɛnte/ - Syllabificatio phonetica: con·fe·ren·te — morphologica: con-fer-ente
Loci
+/-C. Plinius Secundus 23-79 | ||||||||||||||||||||||
antiq. | class. | I | II | III | IV | V | VI | VII | VIII | IX | X | XI | XII | XIII | XIV | XV | XVI | XVII | XVIII | XIX | XX | XXI |
Latinitas Romana
+/-
Fontes
- ↑ Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Bibliotheca Augustana: Liber undecimus, cap. 11, [27] — conferente
- ↑ Vicicitatio: conferente.