conformo
Appellatio pronuntiatusque
+/-API: /koːnˈfoːrmoː/ (classice) - Syllabificatio phonetica: cōn·fōr·mō — morphologica: con-form-o
Notatio
+/-Verbum transitivum
+/-cōnfōrm|ō, -āre, -āvi, -ātum
- √ Formam alicui rei ex multis partibus apte compositis tribuere, efficere.[1]
- (Fig.) prima institutione imbuere.
- mores philosophia conformare
Coniugatio
+/-Verbum finitum
Thema | Vox activa | ||||
---|---|---|---|---|---|
cōnfōrmāv- | Tempus perfectum | plusquam perfectum | futurum exactum | ||
Persona | indicativ. | coniunct. | indicativ. | coniunct. | |
I. sing. | cōnfōrmāvī | cōnfōrmāverim | cōnfōrmāveram | cōnfōrmāvissem | cōnfōrmāverō |
II. sing. | cōnfōrmāvistī | cōnfōrmāveris | cōnfōrmāverās | cōnfōrmāvissēs | cōnfōrmāveris |
III. sing. | cōnfōrmāvit | cōnfōrmāverit | cōnfōrmāverat | cōnfōrmāvisset | cōnfōrmāverit |
I. plur. | cōnfōrmāvimus | cōnfōrmāverimus | cōnfōrmāverāmus | cōnfōrmāvissēmus | cōnfōrmāverimus |
II. plur. | cōnfōrmāvistis | cōnfōrmāveritis | cōnfōrmāverātis | cōnfōrmāvissētis | cōnfōrmāveritis |
III. plur. | cōnfōrmāvērunt | cōnfōrmāverint | cōnfōrmāverant | cōnfōrmāvissent | cōnfōrmāverint |
Verbum infinitum
Modus | infinitivus | participium | ||||
---|---|---|---|---|---|---|
Tempus | praesens | perfectum | futurum | praesens | perfectum | futurum |
Vox activa |
cōnfōrmāre | cōnfōrmāvisse | cōnfōrmātūrum, -am, -um esse |
cōnfōrmāns | cōnfōrmātūrus, -a, -um | |
Vox passiva |
cōnfōrmārī | cōnfōrmātum, -am, -um esse |
cōnfōrmātum īrī | cōnfōrmātus, -a, -um |
||
Gerundium | Gerundivum | Supinum | ||||
cōnfōrmandī | cōnfōrmandus, -a, -um | cōnfōrmātum | cōnfōrmātū |
Dictiones collatae
+/-Composita
- dēfōrmō, dēfōrmāre
- īnfōrmō, īnfōrmāre
- perfōrmō, perfōrmāre
- praefōrmō, praefōrmāre
- refōrmō, refōrmāre
- trānsfōrmō, trānsfōrmāre
Dictiones derivatae
+/-Translationes
+/-Formam alicui rei ex multis partibus apte compositis tribuere