Discretiva

  contineas dictio est in variis linguis:

Formae affines

+/-

Proprietates grammaticales

+/-
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
contineās secunda singularis praesens activa coniunctivus contineō (continēre)

Appellatio pronuntiatusque

+/-
 API: /konˈti.ne.aːs/(classice)
Syllabificatio phonetica: con·ti·ne·ās — morphologica: con-tin-eas

Loci

+/-
M. Tullius Cicero
-106…-43
Lucius Annaeus Seneca
-3…+65
antiq. class.class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

class.  (56 a.C.n. / 698 a.u.)

  • Quasi vero ego id putem, non te aliquantum negotii sustinere. Intelligo permagnum esse negotium et maximi consilii, sed memento consilii me hoc negotium esse magis aliquanto quam fortunae putare; quid est enim negotii continere eos, quibus praesis, si te ipse contineas? —Epistolae ad Quintum fratrem Ciceronis [1][2]

class.  (49 p.C.n.)

  • Graecorum iste morbus fuit quaerere quem numerum Ulixes remigum habuisset, prior scripta esset Ilias an Odyssia, praeterea an eiusdem esset auctoris, alia deinceps huius notae, quae sive contineas nihil tacitam conscientiam iuvant, sive proferas non doctior videaris sed molestior. —De brevitate vitae Senecae [3][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Marcus Tullius Cicero - Epistolae ad Quintum fratrem. (The Latin Library): Liber primus. Ep. 2 [7] — contineas
  2. 2.0 2.1 2.2 Vicicitatio: contineas.
  3. 3.0 3.1 Lucius Annaeus Seneca - De brevitate vitae. (The Latin Library):  17, versus 6 — contineas