Appellatio pronuntiatusque

+/-
 API: /konˈti.ne.oː/(classice)
Syllabificatio phonetica: con·ti·ne·ō — morphologica: con-tine-o

Notatio

+/-
← Latinecon et teneō

Verbum transitivum

+/-

contin|eō, -ēre, -uī, contentus

  1. Constringere aliquid.
  2. Conservāre.
  3. Retro tenēre.
  4. Brachiis cingere, manu apprehendere.

Coniugatio

+/-

Verbum finitum

­
Thema Vox activa
contin- Tempus praesens imperfectum futurum
Persona indicativ. coniunct. imperat. indicativ. coniunct. indicativ. imperat.
I. sing. contineō contineam   continēbam continērem continēbō  
II. sing. continēs contineās continē! continēbās continērēs continēbis continētō!
III. sing. continet contineat   continēbat continēret continēbit continētō!
I. plur. continēmus contineāmus   continēbāmus continērēmus continēbimus  
II. plur. continētis contineātis continēte! continēbātis continērētis continēbitis continētōte!
III. plur. continent contineant   continēbant continērent continēbunt continentō!
Thema Vox passiva
contin- Tempus praesens imperfectum futurum
Persona indicativ. coniunct. imperat. indicativ. coniunct. indicativ. imperat.
I. sing. contineor continear   continēbar continērer continēbor  
II. sing. continēris contineāris continēre! continēbāris continērēris continēberis continētor!
III. sing. continētur contineātur   continēbātur continērētur continēbitur continētor!
I. plur. continēmur contineāmur   continēbāmur continērēmur continēbimur  
II. plur. continēminī contineāminī continēminī! continēbāminī continērēminī continēbiminī
III. plur. continentur contineantur   continēbantur continērentur continēbuntur continentor!
Thema Vox activa
continu- Tempus perfectum plusquam perfectum futurum
exactum
Persona indicativ. coniunct. indicativ. coniunct.
I. sing. continuī continuerim continueram continuissem continuerō
II. sing. continuistī continueris continuerās continuissēs continueris
III. sing. continuit continuerit continuerat continuisset continuerit
I. plur. continuimus continuerimus continuerāmus continuissēmus continuerimus
II. plur. continuistis continueritis continuerātis continuissētis continueritis
III. plur. continuērunt continuerint continuerant continuissent continuerint

Verbum infinitum

Modus infinitivus participium
Tempus praesens perfectum futurum praesens perfectum futurum
Vox
activa
continēre continuisse contentūrum,
-am, -um esse
continēns   contentūrus,
-a, -um­
Vox
passiva
continērī contentum,
-am, -um esse
contentum īrī   contentus,
-a, -um
 

Gerundium Gerundivum Supinum
continendī continendus, -a, -um contentum contentū

Dictiones collatae

+/-

Composita

Synonyma

  1. coërcēre
  2. tueri
  3. retineō, retinēre
  4. complecti

Dictiones derivatae

+/-

Translationes

+/-
Constringere aliquiddilatare ▼
Constringere aliquidcollabi ▲
Conservaredilatare ▼
Conservarecollabi ▲
Retro teneredilatare ▼
Retro tenerecollabi ▲
Brachiis cingere, manu apprehenderedilatare ▼
Brachiis cingere, manu apprehenderecollabi ▲

Loci

+/-
M. Tullius Cicero
-106…-43
C. Iulius Caesar
-100…-44
P. Ovidius Naso
-42…+18
Lucius Annaeus Seneca
-3…+65
Thomas Morus ca. 1478-1535
antiq. class.class.class.class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

class.  (45 a.C.n. / 709 a.u.)

  • Contineo me ab exemplis. Graecis hoc modicum est: Leonidas, Epaminondas, tres aliqui aut quattuor; ego si nostros colligere coepero, perficiam illud quidem, ut se virtuti tradat constringendam voluptas, sed dies me deficiet, et, ut Aulus Varius, qui est habitus iudex durior, dicere consessori solebat, cum datis testibus alii tamen citarentur: ‘Aut hoc testium satis est, aut nescio, quid satis sit,’ sic a me satis datum est testium. —De finibus bonorum et malorum Ciceronis [1][2]

class.  (versio II, ca. 5 p.C.n.)

  • Iam noviens erat orta soror pulcherrima Phoebi,
et nova luciferos Luna movebat equos.
nescia, quae faceret subitos mihi causa dolores,
et rudis ad partus et nova miles eram.
nec tenui vocem. ‘quid,’ ait, ‘tua crimina prodis?’
oraque clamantis conscia pressit anus.
quid faciam infelix? gemitus dolor edere cogit,
sed timor et nutrix et pudor ipse vetant.
contineo gemitus elapsaque verba reprendo
et cogor lacrimas conbibere ipsa meas. —Heroides Ovidii Nasonis [3][2]

class.

  • Praeterea nulla ars contemplativa sine decretis suis est, quae Graeci vocant dogmata, nobis vel decreta licet appellare vel scita vel placita; quae et in geometria et in astronomia invenies. Philosophia autem et contemplativa est et activa: spectat simul agitque. Erras enim si tibi illam putas tantum terrestres operas promittere: altius spirat. ‘Totum’ inquit ‘mundum scrutor nec me intra contubernium mortale contineo, suadere vobis aut dissuadere contenta: magna me vocant supraque vos posita.’ —Ad Lucilium epistulae morales Senecae [4][2]

class.

Latinitas humanistica

Fontes

  1. 1.0 1.1 Marcus Tullius Cicero - De finibus bonorum et malorum libri quinque. (The Latin Library): Liber secundus. XIX. [62] — contineo
  2. 2.0 2.1 2.2 2.3 Vicicitatio: contineo.
  3. 3.0 3.1 Publius Ovidius Naso - Heroides. (Bibliotheca Augustana): 11, versus 53 — contineo
  4. 4.0 4.1 Lucius Annaeus Seneca - Ad Lucilium epistulae morales. (The Latin Library):  Tomus / Liber 14-15. XCV., versus 10 — contineo