Discretiva

  continebo dictio est in variis linguis:

Formae affines

+/-

Proprietates grammaticales

+/-
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
continēbō prima singularis futurum activa indicativus contineō (continēre)

Appellatio pronuntiatusque

+/-
 API: /kon.tiˈneːboː/(classice)
Syllabificatio phonetica: con·ti·nē·bō — morphologica: con-tin-ebo

Loci

+/-
Lucius Annaeus Seneca
-3…+65
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

class.  (40 p.C.n.)

  • Alii itaque molliter agant et blandiantur, ego confligere cum tuo maerore constitui et defessos exhaustosque oculos, si verum vis magis iam ex consuetudine quam ex desiderio fluentis, continebo, si fieri potuerit, favente te remediis tuis, si minus, vel invita, teneas licet et amplexeris dolorem tuum, quem tibi in filii locum superstitem fecisti. —De Consolatione ad Marciam Senecae [1][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Lucius Annaeus Seneca - De consolatione ad Marciam. (Universitas Turicensis):  I, versus 5 — continebo
  2. 2.0 2.1 Vicicitatio: continebo.