continuerant

Discretiva

continuerant dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
continuerant	tertia pluralis	plusquam perfectum	activa	indicativus	contineō (continēre)

Appellatio pronuntiatusque

API: /kon.tiˈnu.e.rant/

(classice)

Syllabificatio phonetica: con·ti·nu·e·rant — morphologica: con-tinu-erant

Loci

Sextus Iulius Frontinus ca. 40–103

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

saec. I.  (ca. 84-88 p.C.n.)

• Memnon Rhodius [rex], cum equitatu praevaleret et hostem in collibus se continentem in campos vellet deducere, quosdam ex militibus suis sub specie perfugarum misit in hostium castra, qui affirmarent exercitum Memnonis tam perniciosa seditione furere, ut subinde aliqua pars eius dilaberetur. Huic affirmationi ut fidem faceret, passim in conspectu hostium iussit parva castella muniri, velut in ea se recepturi essent qui dissidebant. Hac persuasione sollicitati, qui in montibus se continuerant, in plana descenderunt et, dum castella temptant, ab equitatu circumventi sunt. —Strategemata Frontini