Discretiva

  continet dictio est in variis linguis:

Formae affines

+/-

Proprietates grammaticales

+/-
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
continet tertia singularis praesens activa indicativus contineō (continēre)

Appellatio pronuntiatusque

+/-
 API: /ˈkon.ti.net/(classice)
Syllabificatio phonetica: con·ti·net — morphologica: con-tin-et

Loci

+/-
M. Porcius Cato
-234…-149
Marcus Terentius Varro
-116…-27
M. Tullius Cicero
-106…-43
Aulus Cornelius Celsus
ca. -25…+50
antiq. class.class.class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

antiq.

  • Si voles scire, in vinum aqua addita sit necne, vasculum facito de materia hederacia. Vinum id, quod putabis aquam habere, eo demittito. Si habebit aquam, vinum effluet, aqua manebit. Nam non continet vinum vas hederaceum. —De agri cultura M. Porci Catonis [1][2]

class.  (ca. 47-45 a.C.n.)

  • Sic caelum et pars eius, summum ubi stellae, et id quod Pacuvius cum demonstrat dicit:
Hoc vide circum supraque quod complexu continet Terram.
Cui subiungit:
Id quod nostri caelum memorant.
A qua bipertita divisione Lucilius suorum unius et viginti librorum initium fecit hoc:
Aetheris et terrae genitabile quaerere tempus. —De lingua Latina Varronis [3][2]

class.  (45 a.C.n. / 709 a.u.)

  • sed dum dialecticam, Torquate, contemnit Epicurus, quae una continet omnem et perspiciendi quid in quaque re sit scientiam et iudicandi quale quidque sit et ratione ac via disputandi, ruit in dicendo, ut mihi quidem videtur, nec ea, quae docere vult, ulla arte distinguit, ut haec ipsa, quae modo loquebamur. summum a vobis bonum voluptas dicitur. aperiendum est igitur, quid sit voluptas; aliter enim explicari, quod quaeritur, non potest. quam si explicavisset, non tam haesitaret. —De finibus bonorum et malorum Ciceronis [4][2]

class.  (ca. 30 p.C.n.)

  • Contra vero si corpus profluit, sudor coercendus, requies habenda erit, tenebris somnoque, quandoque volet, utendum, non nisi leni gestatione corpus agitandum, et pro genere mali subveniendum. Nam si venter fluit, aut si stomachus non continet, ubi febris decrevit, liberaliter oportet aquam tepidam potui dare, et vomere cogere, nisi aut fauces aut praecordia aut latus dolet, aut vetus morbus est. —De Medicina Celsi [5][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Marcus Porcius Cato - De re rustica (vel: De agri cultura). (The Latin Library): Caput 111. — continet
  2. 2.0 2.1 2.2 2.3 2.4 Vicicitatio: continet.
  3. 3.0 3.1 Marcus Terentius Varro - De lingua Latina. Liber quintus, III.. p. 17 — continet
  4. 4.0 4.1 Marcus Tullius Cicero - De finibus bonorum et malorum libri quinque. (The Latin Library): Liber secundus. VI. [18] — continet
  5. 5.0 5.1 Aulus Cornelius Celsus, De Medicina - Libri Octo. (Teubner, Lipsiae MDCCCLIX). Liber tertius, VI. Quando potiones febricitantibus dari expediat. [14] — continet