Appellatio pronuntiatusque

+/-
 API: /kon.tiˈnen.dus/(classice)
Syllabificatio phonetica: con·ti·nen·dus — morphologica: con-tin-end-us

Notatio

+/-
← Latinecontineō (continēre)

Gerundivum

+/-
Forma Persona Tempus Vox Modus­ Casu Verbum
continendus
passiva gerundivum­ nominativo contineō (continēre)

Declinatio

+/-
positivus singularis positivus pluralis
 cas. masc. fem. neut.  cas. masc. fem. neut.
nom. continendus continenda continendum nom. continendī continendae continenda
gen. continendī continendae continendī gen. continendōrum continendārum continendōrum
dat. continendō continendae continendō dat. continendīs continendīs continendīs
acc. continendum continendam continendum acc. continendōs continendās continenda
abl. continendō continendā continendō abl. continendīs continendīs continendīs
voc. continende continenda continendum voc. continendī continendae continenda

Loci

+/-
Aulus Cornelius Celsus
ca. -25…+50
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

class.  (ca. 30 p.C.n.)

  • Et ante omnia quaeritur, primis diebus aeger qua ratione continendus sit. Antiqui medicamentis quibusdam datis concoctionem moliebantur, eo quod cruditatem maxime horrebant: deinde eam materiem, quae laedere videbatur, ducendo saepius alvum subtrahebant. Asclepiades medicamenta sustulit; alvum non totiens sed fere tamen in omni morbo subduxit; febre vero ipsa praecipue se ad remedium eius uti professus est: convellendas enim vires aegri putavit luce, vigilia, siti ingenti, sic ut ne os quidem primis diebus elui sineret. —De Medicina Celsi [1][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Aulus Cornelius Celsus, De Medicina - Libri Octo. (Teubner, Lipsiae MDCCCLIX). Liber tertius, IV. De curationum diversis generibus. [2] — continendus
  2. 2.0 2.1 Vicicitatio: continendus.