Discretiva

  continendum dictio est in variis linguis:

Formae affines

+/-

Proprietates grammaticales

+/-
Forma Persona Tempus Vox Modus­ Casu Verbum
continendum
activa gerundium­ accusativo contineō (continēre)
Forma Modus flexurae originis
continendum casus accusativus singularis · genus masculinum gerundivi continendus
continendum casus nominativus singularis · genus neutrum gerundivi continendus
continendum casus accusativus singularis · genus neutrum gerundivi continendus
continendum casus vocativus singularis · genus neutrum gerundivi continendus

Appellatio pronuntiatusque

+/-
 API: /kon.tiˈnen.dum/(classice)
Syllabificatio phonetica: con·ti·nen·dum — morphologica: con-tin-end-um

Loci

+/-
Titus Livius
-58…+17
Aulus Cornelius Celsus
ca. -25…+50
Quintus Curtius Rufus
fl. 50
C. Plinius Secundus
23-79
M. Fabius Quintilianus
ca. 35-100
antiq. class.class. III II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

class.

  • nomen Neronis satis fuisse ad continendum castris Hannibalem; Hasdrubalem vero qua alia re quam adventu eius obrutum atque exstinctum esse? itaque iret alter consul sublimis curru multiiugis si vellet equis: uno equo per urbem verum triumphum vehi, Neronemque etiamsi pedes incedat vel parta eo bello vel spreta eo triumpho gloria memorabilem fore. hi sermones spectantium Neronem usque in Capitolium prosecuti sunt. —Ab urbe condita Titi Livii [1][2]

class.  (ca. 30 p.C.n.)

  • Deligatum vero membrum in diem tertium continendum est; eaque vinctura talis esse debet, ut primo die nihil offenderit, non tamen laxa visa sit, secundo laxior, tertio iam paene resoluta. Ergo tum rursum id membrum deligandum, adiciendaque prioribus quinta fascia est; iterumque quinto die resolvendum est, et sex fasceis involvendum sic, ut tertia et quinta infra, ceterae supra finiantur. —De Medicina Celsi [3]

saec. I.

  • At Critobulus tandem vel finito vel dissimulato metu hortari eum coepit, ut se continendum praeberet, dum spiculum evelleret: etiam levem corporis motum noxium fore. Rex cum adfirmasset nihil opus esse iis, qui semet continerent, sicut praeceptum erat, sine motu praebuit corpus. Igitur patefacto latius vulnere et spiculo evolso ingens vis sanguinis manare coepit linquique animo rex et caligine oculis offusa velut moribundus extendi. —Historiae Alexandri Magni Curtii Rufi [4][2]

saec. I.  (ca. 78 p.C.n.)

  • ratio faciendi duplex, sucus et corpus: ille olei generibus fere constat, hoc odorum; haec stymmata vocant, illa hedysmata. tertius inter haec est colos multis neglectus; huius causa adduntur cinnabaris et anchusa. sal adspersus olei naturam coercet. quibus anchusa adiecta est, sal non additur. resina aut cummis adiciuntur ad continendum odorem in corpore; celerrime is evanescit atque defluit, si non sunt haec addita. —Naturalis historia Plinii [5][2]

saec. I.  (ca. 90-96 p.C.n.)

  • Multum enim signa faciunt, et ex alia memoria venit alia, ut cum tralatus anulus vel alligatus commoneat nos cur id fecerimus. Haec magis adhuc adstringunt qui memoriam ab aliquo simili transferunt ad id quod continendum est: ut in nominibus, si Fabius forte sit tenendus, referamus ad illum Cunctatorem, qui excidere non potest, aut ad aliquem amicum qui idem vocetur. —Institutio oratoria Quintiliani [6][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Titus Livius - Ab urbe condita - libri CXLII. (The Latin Library): Liber XXVIII, caput 9, [14] — continendum
  2. 2.0 2.1 2.2 2.3 2.4 Vicicitatio: continendum.
  3. Aulus Cornelius Celsus, De Medicina - Libri Octo. (Teubner, Lipsiae MDCCCLIX). Liber octavus, X. [1h] — continendum
  4. 4.0 4.1 Quintus Curtius Rufus - Historiae Alexandri Magni. (Bibliotheca Augustana), Liber IX. Capitulum V, [27] — continendum
  5. 5.0 5.1 Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Bibliotheca Augustana: Liber tertius decimus, cap. 2, [7] — continendum
  6. 6.0 6.1 Marcus Fabius Quintilianus, Institutionis oratoriae libri XII. (Teubner, Lipsiae MDCCCLIV). Liber undecimus, II. [30] — continendum