Discretiva

  continendis dictio est in variis linguis:

Formae affines

+/-

Proprietates grammaticales

+/-
Forma Modus flexurae originis
continendīs casus dativus pluralis gerundivi continendus
continendīs casus ablativus pluralis gerundivi continendus

Appellatio pronuntiatusque

+/-
 API: /kon.tiˈnen.diːs/(classice)
Syllabificatio phonetica: con·ti·nen·dīs — morphologica: con-tin-end-is

Loci

+/-
Titus Livius
-58…+17
Aulus Cornelius Celsus
ca. -25…+50
antiq. class.class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

class.

  • Cornelio nec causa nec tempus agendae rei placebat suspectaque ei gens erat cum ob infida multa facinora, tum, ut alia vetustate obsolevissent, ob recentem Boiorum perfidiam: Sempronius contra continendis in fide sociis maximum vinculum esse primos qui eguissent ope defensos censebat. Tum collega cunctante equitatum suum mille peditum, iaculatoribus ferme, admixtis ad defendendum Gallicum agrum trans Trebiam mittit. —Ab urbe condita Titi Livii [1][2]

class.  (ca. 30 p.C.n.)

  • Ac si bracchium fractum est, in primis considerandum est, alterum os an utrumque comminutum sit; non quo alia in eiusmodi casu curatio admovenda sit, sed primum, ut valentius extendatur, si utrumque os fractum est, quia necesse est minus nervos contrahi altero osse integro eosque intendente; deinde, ut curiosius omnia in continendis ossibus fiant, si neutrum alteri auxilio est: nam ubi alterum integrum est, plus opis in eo quam in fasciis ferulisque est. —De Medicina Celsi [3][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Titus Livius - Ab urbe condita - libri CXLII. (The Latin Library): Liber XXI, caput 52, [8] — continendis
  2. 2.0 2.1 2.2 Vicicitatio: continendis.
  3. 3.0 3.1 Aulus Cornelius Celsus, De Medicina - Libri Octo. (Teubner, Lipsiae MDCCCLIX). Liber octavus, X. [3a] — continendis