Discretiva

  continebit dictio est in variis linguis:

Formae affines

+/-

Proprietates grammaticales

+/-
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
continēbit tertia singularis futurum activa indicativus contineō (continēre)

Appellatio pronuntiatusque

+/-
 API: /kon.tiˈneːbit/(classice)
Syllabificatio phonetica: con·ti·nē·bit — morphologica: con-tin-ebit

Loci

+/-
Lucius Annaeus Seneca
-3…+65
M. Fabius Quintilianus
ca. 35-100
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

class.  (41/42 p.C.n.)

  • Nec hoc in pecunia tantum aut alimentis evenit; eadem natura est in omni desiderio quod modo non ex inopia sed ex vitio nascitur: quidquid illi congesseris, non finis erit cupiditatis sed gradus. Qui continebit itaque se intra naturalem modum, paupertatem non sentiet; qui naturalem modum excedet, eum in summis quoque opibus paupertas sequetur. Necessariis rebus et exilia sufficiunt, supervacuis nec regna. —De consolatione ad Helviam matrem Senecae [1][2]

saec. I.  (ca. 90-96 p.C.n.)

  • Sed nos veremur ne parum hic liber mellis et absinthii multum habere videatur, sitque salubrior studiis quam dulcior. Quin etiam hoc timeo, ne ex eo minorem gratiam ineat, quod pleraque non inventa per me sed ab aliis tradita continebit, habeat etiam quosdam qui contra sentiant et adversentur, propterea quod plurimi auctores, quamvis eodem tenderent, diversas tamen vias munierunt atque in suam quisque induxit sequentes. —Institutio oratoria Quintiliani [3][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Lucius Annaeus Seneca - De consolatione ad Helviam matrem. (The Latin Library):  XI., versus 4 — continebit
  2. 2.0 2.1 2.2 Vicicitatio: continebit.
  3. 3.0 3.1 Marcus Fabius Quintilianus, Institutionis oratoriae libri XII. (Teubner, Lipsiae MDCCCLIV). Liber tertius, I. [5] — continebit