continge

Discretiva

continge dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
continge	secunda singularis	praesens	activa	imperativus	contingō (contingere)

Appellatio pronuntiatusque

API: /konˈtinge/

(classice)

Syllabificatio phonetica: con·tin·ge — morphologica: con-ting-e