contingebatur

Discretiva

contingebatur dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
contingēbātur	tertia singularis	imperfectum	passiva	indicativus	contingō (contingere)

Appellatio pronuntiatusque

API: /kontingeːˈbaːtur/

(classice)

Syllabificatio phonetica: con·tin·gē·bā·tur — morphologica: con-ting-ebatur