contingitote

Discretiva

contingitote dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
contingitōte	secunda pluralis	futurum	activa	imperativus	contingō (contingere)

Appellatio pronuntiatusque

API: /kontingiˈtoːte/

(classice)

Syllabificatio phonetica: con·tin·gi·tō·te — morphologica: con-ting-itote