culmis

Discretiva

culmis dictio est in variis linguis:

Forma	Modus flexurae	originis
culmīs	casus dativus pluralis	substantivi culmus
culmīs	casus ablativus pluralis	substantivi culmus

API: /ˈkul.miːs/

Syllabificatio phonetica: cul·mīs — morphologica: culm-is

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

saec. I.

Nam nisi rare conseritur, vanam minutam spicam facit. At ubi ex uno semine pluribus culmis fruticavit, etiam ex rara segete densam facit. Inter cetera quoque non ignorare debemus, quinta parte seminis amplius occupari agrum consitum arbusto, quam vacuum et apertum. —De re rustica L. Iunii Moderati Columellae ^[1]^[2]

↑ ^1.0 ^1.1 Lucius Iunius Moderatus Columella - De re rustica - Libri XII. ed. V. Lundström. Anno 1902-1917. (The Latin Library): Liber secundus. Caput IX. [6] — culmis
↑ ^2.0 ^2.1 Vicicitatio: culmis.