curato

Discretiva

curato dictio est in variis linguis:

• Anglice: curato
• Hispanice: curato
• Italice: curato

Formae affines

Latine

cūrātō

Proprietates grammaticales¹

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
cūrātō	secunda singularis	futurum	activa	imperativus	cūrō (cūrāre)
cūrātō	tertia singularis	futurum	activa	imperativus	cūrō (cūrāre)

Appellatio pronuntiatusque

API: /kuːˈraːtoː/

(classice)

Syllabificatio phonetica: cū·rā·tō — morphologica: cur-ato

Proprietates grammaticales²

Forma	Modus flexurae	originis
cūrātō	casus dativus singularis · genus masculinum	participii cūrātus
cūrātō	casus ablativus singularis · genus masculinum	participii cūrātus
cūrātō	casus dativus singularis · genus neutrum	participii cūrātus
cūrātō	casus ablativus singularis · genus neutrum	participii cūrātus

Appellatio pronuntiatusque

API: /kuːˈraːtoː/

(classice)

Syllabificatio phonetica: cū·rā·tō — morphologica: curat-o

Italice

curato

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
curato	—	perfectum	—	participium	curare

Appellatio pronuntiatusque

API: /kuˈrato/

Syllabificatio phonetica: cu·ra·to — morphologica: curat-o