curato
Discretiva
curato dictio est in variis linguis: |
Formae affines
+/-cūrātō
+/-Proprietates grammaticales1
+/-Forma | Persona | Tempus | Vox | Modus | Verbum |
---|---|---|---|---|---|
cūrātō | secunda singularis | futurum | activa | imperativus | cūrō (cūrāre) |
cūrātō | tertia singularis | futurum | activa | imperativus | cūrō (cūrāre) |
Appellatio pronuntiatusque
+/-API: /kuːˈraːtoː/ (classice) - Syllabificatio phonetica: cū·rā·tō — morphologica: cur-ato
Proprietates grammaticales2
+/-Forma | Modus flexurae | originis |
---|---|---|
cūrātō | casus dativus singularis · genus masculinum | participii cūrātus |
cūrātō | casus ablativus singularis · genus masculinum | participii cūrātus |
cūrātō | casus dativus singularis · genus neutrum | participii cūrātus |
cūrātō | casus ablativus singularis · genus neutrum | participii cūrātus |
Appellatio pronuntiatusque
+/-API: /kuːˈraːtoː/ (classice) - Syllabificatio phonetica: cū·rā·tō — morphologica: curat-o
curato
+/-Proprietates grammaticales
+/-Forma | Persona | Tempus | Vox | Modus | Verbum |
---|---|---|---|---|---|
curato | —
|
perfectum | —
|
participium | curare |
Appellatio pronuntiatusque
+/-API: /kuˈrato/ - Syllabificatio phonetica: cu·ra·to — morphologica: curat-o