curatote

Discretiva

curatote dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
cūrātōte	secunda pluralis	futurum	activa	imperativus	cūrō

Appellatio pronuntiatusque

API: /kuːraːˈtoːte/

(classice)

Syllabificatio phonetica: cū·rā·tō·te — morphologica: cur-atote