curatum
Discretiva
|
curatum dictio est in variis linguis: |
Formae affines
+/-Proprietates grammaticales
+/-| Forma | Persona | Tempus | Vox | Modus | Casu | Verbum |
|---|---|---|---|---|---|---|
| cūrātum | —
|
—
|
—
|
supinum | accusativo | cūrō (cūrāre) |
| Forma | Modus flexurae | originis |
|---|---|---|
| cūrātum | casus accusativus singularis · genus masculinum | participii cūrātus |
| cūrātum | casus nominativus singularis · genus neutrum | participii cūrātus |
| cūrātum | casus accusativus singularis · genus neutrum | participii cūrātus |
| cūrātum | casus vocativus singularis · genus neutrum | participii cūrātus |
Appellatio pronuntiatusque
+/-
API: /kuːˈraːtum/ (classice) - Syllabificatio phonetica: cū·rā·tum — morphologica: curat-um
