curatura
Appellatio pronuntiatusque
+/-API: /kuːraːˈtuːra/ (classice) - Syllabificatio phonetica: cū·rā·tū·ra — morphologica: curatur-a
Notatio
+/-Nomen substantivum
+/-cūrātūr|a, -ae fem.
- Cura diligens
Declinatio
+/-f. | sing. | plur. | |
---|---|---|---|
nom. | cūrātūra | cūrātūrae | I |
gen. | cūrātūrae | cūrātūrārum | II |
dat. | cūrātūrae | cūrātūrīs | III |
acc. | cūrātūram | cūrātūrās | IV |
abl. | cūrātūrā | cūrātūrīs | VI |
voc. | cūrātūra | cūrātūrae | V |
Dictiones collatae
+/-Synonyma
Translationes
+/-Discretiva
curatura dictio est in variis linguis: |
Dictiones similes
+/-Formae affines
+/-cūrātūra
+/-Proprietates grammaticales
+/-Forma | Modus flexurae | originis |
---|---|---|
cūrātūra | casus nominativus singularis · genus femininum | participii cūrātūrus |
cūrātūra | casus vocativus singularis · genus femininum | participii cūrātūrus |
cūrātūra | casus nominativus pluralis · genus neutrum | participii cūrātūrus |
cūrātūra | casus accusativus pluralis · genus neutrum | participii cūrātūrus |
cūrātūra | casus vocativus pluralis · genus neutrum | participii cūrātūrus |
Appellatio pronuntiatusque
+/-API: /kuːraːˈtuːra/ (classice) - Syllabificatio phonetica: cū·rā·tū·ra — morphologica: curat-ur-a
cūrātūrā
+/-Proprietates grammaticales
+/-Forma | Modus flexurae | originis |
---|---|---|
cūrātūrā | casus ablativus singularis · genus femininum | participii cūrātūrus |
cūrātūrā | casus ablativus singularis | substantivi cūrātūra |
Appellatio pronuntiatusque
+/-API: /kuːraːˈtuːraː/ (classice) - Syllabificatio phonetica: cū·rā·tū·rā — morphologica: curat-ur-a